1484605319

mowy jak i percepcyjne współczynniki hybrydowe, dotychczas me wykorzystywane do opisu emocji. Poniżej przedstawione tezy badawcze, ściśle powiązane z zagadnieniami klasyfikacji mowy emocjonalnej, zostaną zweryfikowane w toku pracy.

Teza 1:    Wykorzystanie hybrydowych współczynników percepcyjnych w procesie

klasyfikacji dokonywanym przy użyciu komitetu klasyfikatorów pozwala na uzyskanie wysokiej skuteczności rozpoznawania emocji na podstawie mowy naturalnej.

Teza 2: Opierając się na teorii emocji Plutchika można dokonać klasyfikacji emocji wtórnych.

Teza 3: Istnieje możliwość zwiększenie dokładności rozpoznawania emocji zawartych w głosie poprzez minimalizację cech osobniczych mówcy.

2. Psychoewolucyjna teoria Roberta Plutchika

W latach 1960-1980 amerykański psycholog Robert Plutchik [5] opracował teorię, w której wyodrębnił osiem pierwotnych emocji stanowiących prototyp: radość, akceptacja, strach, zdziwienie, smutek, gniew, obrzydzenie oraz oczekiwanie. Stany te są wrodzone, odnoszą się do zachowań adaptacyjnych, które mają na celu pomoc w przetrwaniu. Stanowią one hipotetyczne konstrukty, swojego rodzaju stany idealne, których właściwości i cechy są wnioskowane intuicyjnie. Wszystkie inne emocje są stanami pochodnymi, występują jako kombinacje, mieszaniny lub związki stanów podstawowych. Swoje przemyślenia Plutchik zobrazował przy pomocy koła emocji, przedstawionego na rysunku 1.

Diagram reprezentuje stopień podobieństwa pomiędzy poszczególnymi stanami. Emocje podstawowe rozmieszczone są na kole jako pary biegunów przeciwstawnych, których nie można doświadczyć w tym samym czasie, gdyż się wzajemnie wykluczają. Przykładowo radość stanowi przeciwieństwo smutku. Emocje sąsiadujące na diagramie, gdy są odczuwane jednocześnie, mieszając się tworzą nowe stany. Mieszanina dwóch pierwotnych emocji jest nazywana przez Plutchika diadą. Na przykład, diada radości i zaufania to miłość. Diady z

2