1869685449

przy założeniu, że wyrażenie-— = const. w zależności (7.8), tzn. że M_s, G oraz Io nie

G • /„

zależą od zmiennej x.

Na podstawie zależności (7.4) i (7.6) naprężenia ścinające x_p wynoszą:

=Gr„=Gp

dę _ M_s ■ p dx ~ I_Q

(7.9)

Ze wzoru (7.9) wynika, że największa wartość naprężenia wyraża się wzorem:

_ M_s ■ p_niax _ M_s ■ r _ M_x

^T~‘-~T,

(7.10)

gdzie: W₀ = — =    — wskaźnik wytrzymałości przekroju pręta na skręcanie [m³].

r 16

W obliczeniach prętów poddanych czystemu skręcaniu, korzystamy z następującego warunku wytrzymałościowego:

^M‘ "    (7.H)

W„

’-<k_K

Wzory (7.1 - 7.11) są słuszne dla prętów poddanych czystemu skręcaniu o przekroju kołowym w zakresie sprężystym materiału.

Aby uwzględnić fakt, że materiał z którego wykonano pręt może trwale odkształcać się należy posłużyć się modelem zachowania się materiału podczas próby skręcania. Przykładową krzywą skręcania materiału przedstawiono na Rys. 7.3a w układzie M_s - <p.

a)    b)

Mn-Msp-Mpi

Mh - moment skręcający odpowiadający granicy proporcjonalności,

M_sp - moment skręcający odpowiadający granicy sprężystości,

M_pt - moment skręcający odpowiadający granicy plastyczności,

Mrs - maksymalny moment skręcający (niszczący) przeniesiony przez próbkę.

3