Sowiej Góry i Grotowa w zachodniej części obszaru oraz okolice Sierakowa na wschodzie (otwory Lubiatów-1, Lubiatów-2, Sowia Góra-4 i Grotów-6).
Bibliografia
1. Jaworowski K., Mikołajewski Z., 2007. Oil- and gas-bearing sediments of the Main Dolomite (Cal) in the Międzychód region: a depositional model and the problem of the boundary between the second and third depositional seąuences in the Polish Zechstein Basin. Prz. Geol. 55 1017-1024.
2. Kotarba M.J. & Wagner R., 2007. Generation potential of the Zechstein Main Dolomite (Ca2) carbonates in the Gorzów Wielkopolski- Międzychód- Lubiatów area: geological and geochemical approach to microbial-algal source rock. Prz. Geol. 55, 1025-1036.
3. Mikołajewski Z., Buniak A., 2007.Charakterystyka petrologiczna utworów dolomitu głównego (Cal) w rejonie złoża ropy naftowej Lubiatów (zachodnia Polska). Prz. Geol, 4, 335-336.
4. Papiernik B., 2008. Przestrzenne (3D) modelowanie komputerowe wnętrza Ziemi -geomodeling. Wstęp do wykorzystania pakietu programów Petrel 2007. Kraków. Dostęp w Internecie pod adresem: < http://www.geol.agh.edu.pl/~papiern/Petrel-wstep.pdf>.
5. Semyrka R., Semyrka G., Zych I., 2008. Zmienność parametrów petrofizycznych subfacji dolomitu głównego zachodniej strefy Półwyspu Grotowa w świetle badań porozymetrycznych. Geologia: Kwartalnik AGH, 34,445-468.
6. Wójcicki A., Tomaszczyk M, Wróbel G., Adamczak T., Opracowanie szczegółowych statycznych modeli ośrodka geologicznego składowisk. Dostęp w internecie na stronie: : http ://sklado wanie.pgi .gov. pl/.
7. Zych I., 2009. Ropo-gazonośność dolomitu głównego na tle modelu miąższościowo-litofacjalnego cechsztynu w południowo-zachodniej części Niżu Polskiego. Praca doktorska, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica, Kraków, biblioteka główna.
Damian Hełdak
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie,
Wydział Geograficzno - Biologiczny, Instytut Geografii
1. Wprowadzenie
Podhale znajduje się na południu Polski. Od południa ograniczone jest Tatrami, a od północy Beskidami i wschodnią częścią Pienin. Zachodnie i wschodnie krańce tego regionu w Polsce wyznaczają granice ze Słowacją [Kondracki, 2009].
Rzeźba Podhala charakteryzuje się asymetrycznością wzniesień, które opadają łagodniej ku północy i bardziej stromo na południe. Najwyższe wzniesienia, takie jak na przykład Palenica czy Magura Witowska przekraczają wysokość 1100 m n.p.m. [Kondracki, 2009]. Do najstarszych form rzeźby zalicza się przedplejstoceńskie równie grzbietowe. Najmłodsze natomiast rozwijają się współcześnie w dolinach miejscowych cieków wodnych (Kukulak, 1993). Wśród nich największe są
17