1941125522

Osiągnięcia te zawdzięczać należy przede wszystkim zwiększonym nakładom budżetowym i ofiarności społeczeństwa w gromadzeniu środków pieniężnych na koncie Społecznego Funduszu Budowy Szkół.

W analizowanym okresie występowały jednak dysproporcje między szkołami wiejskimi a miejskimi wyrażające się nierównymi warunkami pracy, tj. ilością i jakością izb lekcyjnych oraz pracowni, a w szczególności różnicami w wyposażeniu w sprzęt i pomoce naukowe. W większości szkół wiejskich było ono daleko poniżej wymaganego wówczas minimum.

W latach 1945-1975 uwidoczniły się poważne zmiany w strukturze zatrudnienia i poziomie wykształcenia nauczycieli szkół podstawowych. Mimo tak trudnych warunków materialnych i niedostatków w poziomie wykształcenia kadra nauczycielska dobrze wypełniała swoje zadania. Nauczyciele wyróżniali się ogromnym przywiązaniem do swojego zawodu, wielką ofiarnością i ambicją podnoszenia poziomu swych kwalifikacji oraz zaangażowaniem społecznym.

W latach 1961-1970 wzrosła znacznie liczba nauczycieli kończących studia nauczycielskie systemem zaocznym Przykładem tego był rok szkolny 1969/70, w którym nauczyciele posiadający studium nauczycielskie stanowili 65,3% ogólnej liczby zatrudnionych nauczycieli w szkolnictwie podstawowym.

Negatywnym zjawiskiem był fakt, że nauczyciele legitymujący się wykształceniem wyższym stanowili tylko 2,3%. Poza tym liczba nauczycieli kończących studia zaoczne nie szła w parze z potrzebami szkół ośmioklasowych w zakresie przedmiotów uznanych za wiodące i podstawowe.

Podejmując w 1961 roku decyzję o reformie szkolnej nie uwzględniono także generalnej zasady polityki oświatowej, że każdą reformę szkolną winna poprzedzać reforma systemu kształcenia nauczycieli.

W oparciu o zebrane materiały statystyczne i własne spostrzeżenia stwierdzam, że w zakresie wyników nauczania osiągnięto duży postęp. Świadczą o tym uzyskane z Wydziału Oświaty dane liczbowe zawarte w tabeli 13.

Tabela nr 13

Klasyfikacja uczniów, sprawność kształcenia i absolwenci szkół podstawowych uczący się w szkołach ponadpodstawowych w powiecie Mińsk Mazowiecki w latach 1966-1970

Rok szkolny	Uczniowie		%	% sprawności kształcenia	% absolwentów uczących się dalej
	ogółem	niepromowani
1966/67	• 18196	835	4,6	62,0	79.1
1967/68	18 768	1 074	5,3	68,8	81,1
1968/69	18 654	639	4,5	70,3	83,0
1969/70	17 925	771	4,3	75,0	85,0

Z powyższej tabeli wynika, że w roku szkolnym 1969/70 uzyskano dobre wyniki w promowaniu uczniów w szkolnictwie podstawowym w powiecie Mińsk Mazowiecki, wyrażające się wskaźnikiem 95,7%, tj. wyższe o 1,1% od średniej województwa warszawskiego. Pozytywnym zjawiskiem było również osiągnięcie w tym roku szkolnym wysokiej sprawności kształcenia wyrażającej się wskaźnikiem 75% i podjęcie przez 85% ogólnej liczby absolwentów nauki w szkołach ponadpodstawowych. Fakty powyższe świadczą o stałej trosce kadry pedagogicznej szkolnictwa podstawowego o poziom pracy szkół.

Analiza dziejów szkolnictwa podstawowego w powiecie Mińsk Mazowiecki oraz przestudiowana problematyka dotycząca podjętego przeze mnie tematu umożliwiły mi wysunięcie następujących wniosków:

ZESZYT 4

1997/98

277