1999020685

(45) ZARYS HYDROGRAFII HAŁTYKU 45

Powodzie Newy. W związku z wahaniami poziomu Bałtyku godzi się również wspomnieć o sprawie wiążącej się pośrednio — o powodziach w' ujściu Newy. Od czasu założenia Petersburga do lat ostatnich było już około 800 powodzi, podczas których woda wzbierała więcej niż ¹.5 metra; bywały również powodzie w czasie których w szybkim cza-

Średnie roczne wodostany Bałtyku, według Krummel a

i Bergsten a.

I — u wybrzeży południowych, 2 — u wybrzeży szwedzkich, 3 — w porcie kilońskim, 4 — w Kattegacie.

Muyens annuels du niveau de la mer Baltique.

1 — a la cóte sud, 2 — a la cole suedoise, 3 — au port

de Kieł, 4 — au Kattegat.

sie poziom wody wzrósł o 4 metry (1019, 1824, 1787, 1895 i 1924 rok). Powodzie te, zalewające niżej położone części Petersburga (Leningradu) zdarzają się najczęściej jesienią, mogą się też w ciągu roku powtarzać.

Wytłumaczenie tycli powodzi jest następujące: ujście Newy leży w samym końcu zwężającej się ku wschodowi zatoki fińskiej, która znajduje się na trasie najczęstszego przesuwania się depresyj baro-metrycznych. Jeżeli przez dłuższy czas będą wiały wiatiy zachodnie lub południowo-zachodnie, to napędzą one do zatoki Fińskiej dużo wody z Bałtyku. Dzieje się to zwłaszcza w następujących sytuacjach barome-trycznych: 1) przy przejściu głębokiej depresji przez Bałtyk ku północnemu wschodowi i dłuższym jej pobycie nad Finlandią, 2) przy utworzeniu się wtórnej zniżki barometrycznej, okrążającej depresję macierzystą nad Finlandią od zachodu i południa; zniżki takie odznaczają się wielkimi zasobami energii kinetycznej, powodują one najsilniejsze wiatry zachodnie i największy napływ' wody do zatoki, 3) przy wzroście ciśnienia nad Skandynawią — po przejściu depresji na wschód.