2091576688

Ns 1

INŻYNIER KOLEJOWY

5

Na konferencji organizacyjnej w Paryżu Francuzi nie omieszkali również zaprosić Zarządu Państwowych Kolei Niemieckich, a tem samem nowy Związek, zwłaszcza gdy do niego przystąpiły niebawem koleje sowieckie, stał się istotnie międzynarodowym, czyniącym zbędnemi wszelkie inne podobne zrzeszenia.

Związek ten łączy nie państwa, ale tylko Zarządy poszczególnych kolei, jako taki nie posiada egzekutywy, którą zastępuje zobowiązaniem dobrowolnem swoich członków do wyjednywania pozwolenia swoich rządów na zastosowanie uchwał Związku. Tem samem egzekutywa formy została zastąpiona trudniejszą do osiągnięcia, ale zato skuteczniejszą egzekutywą racji i użyteczności danej uchwały. Za to, w porównaniu ze zrzeszeniem o charakterze międzypaństwowym, Związek ma tę wyższość, że jest wolny od krępującej formalistykl, korespondencji dyplomatycznej i procedury ratyfikacyjnej.

Zresztą, wobec instytucyj międzypaństwowych kolejowych Związek zajmuje stanowisko organu doradczego, przygotowującego postanowienia tych ostatnich, posiadające moc obowiązującą.

Według Statutu Związku władzą ustawodawczą jest, zwoływane co 5 lat do Paryża Zebranie Ogólne, na którern uczestnicy głosują według państw, posiadając po jednym głosie na każde 2.000 km. linij i nie więcej nad 13 głosów.

Według tej skali po 13 głosów posiadają: Francja, Niemcy, Anglja i SSSR., Polska ma 8 głosów, Włochy 8, Czechosłowacja 7, Rumunja 6, i t. d.

Władzą wykonawczą Związku jest Komitet Kierowniczy, zbierający się corocznie w Paryżu, gdzie posiada przy ul. Georges Bizet 24, Stały Sekretarjat Generalny.

W Komitecie Kierowniczym przewodniczy Francja przy zastępstwie Anglji i Niemiec, poza tem uczestniczą w nim Włochy. SSSR,, Czechosłowacja, Szwajcarja, Rumunja, Polska, Holandja, Kraje Skandynawskie. Polska zastępuje tu również koleje Bałtyckie z wyjątkiem Litwy, która zrzekła się reprezentacji w Komitecie, ażeby nie łączyć jej z Polską.

Uchwały zapadają zwyczajną większością głosów. Oprócz zwykłych spraw bieżących Komitet zatwierdza z upoważnienia Zebrania Ogólnego, w jego zastępstwie, uchwały Komisyj Związku. Komisje te, w liczbie pięciu: 1) Ruchu osobowego, 2) Ruchu towarowego, • 3) Rozrachunków, 4) Wymiany Taboru i 5) Spraw Technicznych, stanowią organ pracy produkcyjnej Związku i są obsyłane przez Koleje zgóry oznaczonych krajów.

Polska, jak dotąd, uczestniczy w Komisjach: do Spraw Technicznych, Ruchu Osobowego i Wymiany Wagonów.

Dla ułatwienia pracy i obsyłania wszystkie Komisje zbierają się jednocześnie, co rok w innem miejscu, w pierwszej połowie roku kalendarzowego. W roku bieżącym miejscem zwołania Komisyj było Monachjum, w roku 1926 będzie niem Sewilla. Poszczególne, wymagające ściślejszego opracowania, sprawy Komisje mogą przekazywać Podkomisjom.

Praca Komisyj, jak zwykle tego rodzaju Instytucyj, jest drobiazgowa i mozolna, wymaga bowiem z natury rzeczy jednomyślnego stanowienia, co nie jest rzeczą łatwą. W razie konieczności to ostatnie odbywa się zwyczajną większością głosów.

Związek wydaje swój organ, miesięcznik „Bulletin de l’U. I. C.", rozsyłany członkom w ilości egzemplarzy ustosunkowanej do ilości głosów. Oprócz tego przystąpił Związek do wydawania dokładnej mapy kolei europejskich, która ukaże się w r. 1927 w podziałce 1:1.500,000.

Składka roczna w r. b. oznaczoną została na 190 dolarów od głosu. Na Polskę zatem przypada 1,520 dolarów.

Językiem urzędowym Związku jest język francuski, jednakowoż Niemcy wymówiły sobie równoległe używanie języka niemieckiego i nawet drukowanie w tym języku równoległego nakładu Bulletln’u. .

Prace Związku z konieczności zaczepiają się z pracami organów doradczych Konferencji Berneńskiej, Komitetu Tranzytowego i Jedności Technicznej. Dlatego już kilkakrotnie podnoszono w nim konieczność włączenia tych organów jako komisyj wewnętrznych Związku, wyposażonych w odpowiednią samodzielność.

Jednakowoż Szwajcarja ze względów swego prestige’u politycznego do^fąd sprzeciwia się temu, jakkolwiek widoczne jest, że takie skonsolidowanie kolejowych organów międzynarodowych nastąpić musi. Również nieuniknione jest zlanie się z U. I. C. Międzynarodowego Związku Kongresu Kolejowego. Jakkolwiek i tutaj należy sie liczyć z pokonaniem lokalnej opozycji belgijskiej, dlatego, że Związek Kongresu ma swoją siedzibę w Belgji.

Z ramienia Kolei Polskich, a zarazem Kolei Państw Bałtyckich (Estonji i Łotwy) dotąd uczestniczył w Komitecie Kierowniczym Związku wyżej podpisa y.

O pracach bieżących Związku daje pojęcie poniższy spis uchwał ostatniego posiedzenia Komitetu Kierowniczego w d.

9—11 listopada 1925 r. w Paryżu:

1.    Zatwierdzenie wniosku Komisji Technicznej w sprawie ogrzewania elektrycznego wagonów.

2.    Przekazanie Komisji sprawy przepisów wzorowych dla obrotu wagonów zaopatrzonych w urządzenia specjalne.

3.    Zatwierdzenie wniosku Komisji co do sposobu oznaczania na wagonach czasu rewizji ł smarowania.

4.    Przyjęcie do wiadomości stanu prac komisji w sprawie samoczynnego sprzęgania wagonów.

5.    Zatwierdzenie wniosku Komisji w sprawie zamków wagonów osobowych, dawn. austrjackich.

6.    Przyjęcie do wiadomości stanu prac Komisji w sprawie dwudzielnych klocków hamulcowych i przejścia z jednego hamulca na crugl w wagonach hamulcowych sprzężonych.

7.    Zatwierdzenie wniosku Komisji w sprawie ujednostajnionego wzoru haka latarniowego.

8.    Zatwierdzenie wniosku Komisji w sprawie mocy sprzęgła, z warunkiem zastosowania go tylko do taboru będącego w budowie.

9.    Przyjęcie do wiadomości stanu prac Komisji w sprawie zamykania wagonów towarowych.

10.    Przekazanie Komisji sprawy zabezpieczenia przejazdów przez tor kolejowy.

11.    Przesłanie Międzynarodowemu Komitetowi Doradczemu Komunikacji Telefonicznej na Wielką Odległość uwagi U. I. C. o projekcie wskazówek, dotyczących środków zabezpieczania przewodników telefonicznych od wpływu sąsiednich przewodników kolejowych prądu mocnego.

12.    Zwrócenie do Komisji sprawy przepisów opakowa- . nla przesyłek.

13.    Przyjęcie do wiadomości stanu prac Komisji w sprawie nomenklatury towarów taryfy międzynarodowej.

14.    Zatwierdzenie wniosku Komisji w sprawie Międzynarodowej Statystyki kolejowej.

15.    Pozostawienie w dalszem opracowaniu Komisji sprawy podstaw zaliczkowania ładunków.

16.    Zatwierdzenie regulaminu Centralnego Biura Rozrachunkowego w Brukseli (B. C. C.). Wyznaczenie Komisji z Niemiec, Francji i Holandji do kontroli w r. 1926 działalności tego biura.

17.    Przyjęcie do wiadomości stanu prac Komisji w sprawie uzgodnienia taryfy międzynarodowej osobowej proponowanej przez U. I. C., z dodatkowemi warunkami C. 1. V. oraz nad ulgami dla przejazdu harcerzy i harcerek.

18.    Zatwierdzenie wniosku Komisji w sprawie biletów o kuponach kombinowanych.

19.    Przekazanie Komisji spraw nowych:

1.    Ekspedycja koleją bagażu podróżujących samolotami.

2.    Ujednostajnienie godziny letniej.

3.    Ujednostajnienie ulg dla przejazdu dzieci.

4.    Ujednostajnienie ulg dla przejazdu grupami.

5.    Zbadanie kwestyj znaczenia ogólnego, dotyczących oświetlenia elektrycznego wagonów.

6.    Zbadanie ze stanowiska kolejowo-fachowego zasad trakcji elektrycznej pociągów.