Niniejsza rozprawa nie wyczerpuje oczywiście wszystkich aspektów organizacyjnych i działalności dydaktyczno-naukowej SJPdC UŁ od 1952 do 2002 r. Być może stanie się przyczynkiem do kolejnych opracowań, dotyczących kształcenia studentów cudzoziemców w Łodzi, gdyż w dziejach edukacyjnych miasta SJPdC UŁ zapisało piękną kartę. Geneza i tradycje kształcenia cudzoziemców w Łodzi sięgają początku lat pięćdziesiątych i trwają do dnia dzisiejszego, toteż Łódź posiada bogate doświadczenie w kształceniu obcokrajowców. Dorobek dydaktyczny i naukowy tej instytucji oraz pewna określona mitologia, która wytworzyła się wokół niej, skłoniły autorkę do odtworzenia jej historii i refleksji nad działalnością Studium. Innym motywem, skłaniającym do opracowania prezentowanego zagadnienia, było przekonanie, że w miarę upływu czasu obraz tej placówki zaciera się w świadomości i pamięci jej pracowników. Celowym było więc przedstawienie historii powstania i działalności dydaktyczno-naukowej SJPdC UŁ na tle innych instytucji o podobnym charakterze, działających w Polsce.
W podsumowaniu i ocenie działalności SJPdC UŁ nasuwa się jeden podstawowy wniosek, a mianowicie: etapy rozwoju i funkcjonowanie tej instytucji były odbiciem polityki państwa w zakresie kształcenia cudzoziemców w Polsce.
Studium w Łodzi powstało na początku lat pięćdziesiątych, kiedy Polska włączyła się w pomoc edukacyjną, skierowaną do krajów rozwijających się i podpisała wiele umów międzynarodowych. Na przestrzeni lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pomoc edukacyjna, udzielona krajom rozwijającym się, a szczególnie tym należącym do bloku państw socjalistycznych, nie tylko trwała, ale była cały czas zwiększana, czego dowodem jest liczba studentów z tych właśnie krajów, którzy w tym czasie uczyli się w Łodzi. Lata dziewięćdziesiąte natomiast to czas napływu do Studium dużej liczby studentów polskiego pochodzenia z byłego Związku Radzieckiego, co było również efektem polityki rządu polskiego, który postanowił pomóc rodakom ze Wschodu udzielając stypendiów, które umożliwiły im edukację w Polsce.
Łódzkie tradycje kształcenia cudzoziemców potwierdzają, że na ich edukację wpływają takie elementy, jak: kwalifikacje nauczycieli, plany i programy nauczania, organizacja procesu dydaktycznego, warunki socjalno-bytowe, świadomość celu nauki, organizacja życia studenta poza Studium.