wskazujemy obiekt i przypisujemy mu indywidualną nazwę. Najważniejsze pozycje to określenie dokładności. Obok znajduje się światełko kropka czerwona, która oznacza, że nie można wykorzystać obiektu, ponieważ jest zbyt duża odległość od stanowiska pomiarowego. Żółta pozwala warunkowo skorzystać z obiektu pomiarowego. Należy się liczyć jednak, że podczas orientacji może nastąpić widoczne przesunięcie pomiędzy dwoma niezależnymi stanowiskami pomiarowymi. Zielony kolor określa największą dokładność pomiarową. Wskazywanie obiektów wykonano na wszystkich skanach. Podczas pracy na tym etapie można przypisać odpowiednie współrzędne punktów. Dzięki temu w efekcie końcowym pracy uzyskujemy obiekt wpasowany bezpośrednio w aktualnie obowiązujący układ współrzędnych. Program ma możliwość automatycznego rozpoznawania punktów dostosowania. Funkcja ta nie została wykorzystana w niniejszych badaniach.
Po wskazaniu wszystkich obiektów należy przeliczyć współrzędne chmur punktów wszystkich zeskanowanych obiektów. Program automatycznie dopasowuje sobie wszystkie obiekty dostosowania. W następnej zakładce, wyniki skanowania, można wejść w tryb widoku podobieństw, na którym można zobaczyć czy program prawidłowo dokonał orientacji. W tym widoku każdy kolor przedstawia chmurę punktów uzyskaną z innego stanowiska pomiarowego. Przesuwając pojedyncze skany widać czerwone linie łączące między sobą punkty dopasowania. Na tej podstawie można określić prawidłowość ich doboru. Po zaakceptowaniu tej czynności wszystkie skany zostaną odpowiednio zorientowane względem siebie. Obok nazw wszystkich skanów widać ich dokładność i przesunięcie względem siebie. Wartości te podawane są w metrach.
W ostatniej zakładce „naciągi odniesień” wyczytać można dokładności pomiędzy poszczególnymi punktami skanowania. W każdej kolumnie widać nazwę punktu, dokładność oraz pomiędzy jakimi skanami zachodzi ta zależność. Na tej podstawie łatwo i szybko można znaleźć błędnie dobrane punkty dostosowania oraz te cechujące się wysoką dokładnością. W tej zakładce znajduje się również statystyka ważona. Zawiera ona informacje odnośnie błędów średnich, minimalnych, maksymalnych oraz odchylenia.
Obraz domyślnie wyświetlany jest w skali odcieni szarości. Na tym etapie pracy zostały wykorzystane zdjęcia pozyskane podczas wykonywania pomiarów. Program automatycznie nałoży na chmurę punktów wszystkie zdjęcia pozyskane podczas wykonywania pomiarów. Każdy pojedynczy skan zawiera 85 zdjęć.