2711905807

237

Szybkie koleje Polsce

Tabela 3. Zmiany dostępności komunikacyjnej ośrodków w latach 1975-1999

Ośrodek miejski	Dostępność		Zmiany dostępności
	1975 r.	1999 r.
Bielsko-Biała	—	57,3	57,3
Bydgoszcz	28,3	54,5	26,2
Częstochowa	58,9	65,0	6,1
Gdańsk	27,7	51,3	23,6
Gdynia	19,0	37,6	18.6
Katowice	37.3	81,8	44,5
Kielce	52,8	68,8	16,0
Koszalin	—	0.3	0.3
Kraków	31.7	78,8	47.1
Lublin	—	54,2	54,2
Łódź	48,7	73,5	24,8
Olsztyn	24,9	29,5	4.6
Opole	35,6	71,5	35,9
Poznań	29,4	75,5	46,1
Radom	62,9	72,9	10,0
Rybnik	-	54,3	54.3
Rzeszów	-	33.0	33,0
Szczecin	-	19,6	19,6
Tarnów	—	50,4	50,4
Warszawa	100,0	100,0	0,0
Włocławek	45,5	60,9	15,4
Wrocław	0.5	68,4	67,9
Zielona Góra	—	46.3	46,3

Źródło: opracowanie własne.

Dostępność komunikacyjna ośrodków w 1999 r.

W 1999 roku sieć połączeń komunikacji ekspresowej obejmowała 23 wyróżnione ośrodki miejskie. Graf sieci połączeń bezpośrednich jest znacznie bardziej rozbudowany niż graf z roku 1975. Większe rozbudowanie tego grafu wskazują również wyliczone parametry: CL =0,30; (3 = 1,48 oraz y = 0,54 . Zmienił się także typ układu sieci, która w roku 1999 przybrała cechy układu kratowego. Największymi węzłami, obok Warszawy, były Katowice, Poznań, Kraków i Wrocław.

Do wyznaczenia dostępności komunikacyjnej ośrodków miejskich z układu w roku 1999 zastosowano ponownie metodę składowych głównych. Spośród uzyskanych w ten sposób nowych zmiennych wykorzystano dwie: V_x i V_v Wariancja pierw-