2906543724

50

stopniu zamulenia; d) gleby: stagnogleje lub gleby torfowe wytworzone z torfów wysokich, pH warstwy powierzchniowej najczęściej około 4,5; e) stosunki wodne: stagnująca woda tuż pod powierzchnią torfu. Użytkowanie: nieużytki lub gospodarka leśna.

3)    Sphagno-Piceelum (świerczyna na torfie)

Występowanie w terenie: głównie w dolinie Czarnej Hańczy i nad sucharami. Sąsiedztwo: najczęściej z siedliskami grądów, łęgu, olsu i boru bagiennego. Charakterystyka siedliskowa: a) typ genetyczny rzeźby: holoceńskie tereny hydrogeniczne; b) morfometria rzeźby: równiny; c) rodzaj podłoża: torfy wysokie i przejściowe podścielone piaskami i żwirami rzecznymi lub lodowcowymi oraz gliną zwałową stadiału pomorskiego; d) gleby: torfowe wytworzone z torfów przejściowych lub wysokich, pH warstwy powierzchniowej około 4,5, próchnica typu hydromor; e) stosunki wodne: poziom stagnującej lub prawie stagnującej wody gruntowej na głębokości 0-10 cm. Użytkowanie: gospodarka leśna lub nieużytek.

4)    Carici elongatae-Alnetum (ols)

Występowanie w terenie: powszechnie w strefie przyjeziornej oraz w dolinach rzek, ponadto w obniżeniach terenu, głównie w części północnej badanego obszaru.

Sąsiedztwo: najczęściej z siedliskami łęgu i grądu.

Charakterystyka siedliskowa: a) typ genetyczny rzeźby: holoceńskie tereny hydrogeniczne; b) morfometria rzeźby: równiny; c) rodzaj podłoża: torfy niskie olszowe, darniowe lub olszowo-darniowe, w różnym stopniu zamulone, często podścielone gytią wapienną; d) gleby: torfowe torfowisk niskich, pH wierzchniej warstwy bardzo zmienne, najczęściej około 6 (5-7,5), próchnica typu hydromull; e) stosunki wodne: zasilanie przemienne, bardzo rzadko przez wody opadowe przy niskim poziomie wód gruntowych, znacznie częściej przez wysoko stojące (często na powierzchni) wody gruntowe o niewielkiej ruchliwości poziomej. Bardzo rzadkie zalewy powierzchniowe wodami rzecznymi. Użytkowanie: nieużytki lub rzadziej gospodarka leśna albo ekstensywne pastwiska.

5)    Circaeo-Alnetum (łęg jesionowo-olszowy)

Występowanie w terenie: w dolinach rzek, miejscami przy brzegach jezior, częściej w północnej części terenu.

Sąsiedztwo: najczęściej z siedliskami grądu wilgotnego i olsu, z którymi nierzadko tworzy drobnopowierzchniową mozaikę.

Charakterystyka siedliskowa: a) typ genetyczny rzeźby: holoceńskie tereny hydrogeniczne, osady zastoiskowe stadiału pomorskiego; b) morfometria rzeźby: równiny; c) rodzaj podłoża: zamulone piaski rzeczne, murszejące torfy, iły zastoiskowe; d) gleby: mułowo-glejowe, mułowo-murszowe i mineralno--murszowe, pH wierzchniej warstwy 6-7(8), próchnica typu higro- i hydromull; e) stosunki wodne: powolny ruch poziomy wysoko stojących wód gruntowych z okresowymi zalewami wód rzecznych.

Użytkowanie: łąki i pastwiska, rzadziej gospodarka leśna.