2910489664

25

innych ważnych źródeł. Nadal jest bardzo niewiele prac dwujęzycznych. Przypuszczam, że mogło to w jakiejś mierze decydować o powstaniu działającej pod Pańskim kierownictwem Katedry Kultury Literackiej Pogranicza na UJ? Jakie są jej najważniejsze zadania?

— Gdybym miał określić perspektywy wileńskiej polonistyki, to widziałbym je następująco: przede wszystkim opracowanie owych niezwykle bogatych materiałów' w bibliotekach i archiwach, stworzenie możliwości wydawniczych dla rzadkich i rękopiśmiennych tekstów', ale także badania nad „stykiem” kultur i literatur, swoista praca kom-paratystyczna obejmująca stosunki literackie polsko-litewskie, białoruskie, żydowskie, rosyjskie i in. To olbrzymi i leżący odłogiem obszar badawczy. Być może w przyszłości da się stworzyć szczególną historię literatury (i kultury) obszarów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego? Pamiętajmy także o roli Wilna w lormowaniu literatury ogólnopolskiej.

A skoro mowa o mojej Katedrze, to może warto zwrócić uw agę na jej genezę. Powstała początkowo (w' 1998 roku) jako Pracownia Literatur)* i Życia Literackiego Dawnych Kresów' Wschodnich, przekształciła się później w* Zakład, a od dwóch lat — w Katedrę, zmieniając równocześnie nazwę i w pewnym stopniu przedmiot badań. Jesteśmy zatem jednostką młodą, składającą się z 4 pracowników etatowych (dwóch profesorów' i dwóch doktorów) oraz trojga doktorantów, placówką dopiero kształtującą swój profil badawczy, dydaktyczny i organizacyjny. Co ważne, mamy sprzyjający klimat w* naszym Instytucie i na Uczelni, spore grono współpracowników' (w tym najwierniejszych z krakowskiej AP: prof. Tadeusza Budrewicza i dra Jerzego S. Ossowskiego), a także pomysły badawcze w nadmiarze. Jak już wspominałem, ruszyła seria prac Katediy (trzy tomy opublikowane, trzy przygotowane do druku); współorganizowaliśmy 3 sesje naukowe, a w przygotowaniu są kolejne, myślimy także o odpowiedniej specjalizacji dydaktycznej. W zespole związanym z Katedrą powstał pomysł Encyklopedii Kultury Pogranicza Wschodniego, którą zamierzamy przygotować do druku w przyszłym roku akademickim. Mam nadzieję, że odchodząc za rok na emeryturę, pozostawię Katedrę dobrze przygotowaną do dalszych działań i — co ważne — oddam ją w godne ręce prof. Andrzeja Romanowskiego.

Trwa właśnie przygotowywanie przez zespół złożony z pracowników UJ i AP „Encyklopedii Kultury Pogranicza Wschodniego”. Skąd mają Państwo zamiar dostać dotacje i kiedy tak potrzebna Encyklopedia wreszcie ujrzy światło dzienne?

— Wspominając o Encyklopedii, mówiłem przede wszystkim ojej przygotowaniu merytorycznym. Jej poziom —jak sądzę — zapewnia współpraca autorów z różnych ośrodków, w' tym także litewskich. Dodajmy, autorów' tak wybitnych jak prof esorowie Jacek Kolbuszcw-ski, Józef Poklewski i Stanisław Uliasz. Jednakże staramy się, aby zdecydowaną większość haseł opracowali nasi krakowscy współpracownic)'. Dotacje to jeszcze wielka niew iadoma, dopiero zaczniemy się o nie starać, natomiast, jak już powiedziałem, Encyklopedia powinna być gotowa w przyszłym roku.

lot. M. Więclawek

Zespól redakcyjny Emykloprdii Kultury Pograniem I Wchód niego.

Od lewej: prof. T. Bujnicki, dr J.S. Ossowski, prof. T. Budrewicz, prof. A. Romanowski