418 PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA.
wołało to polemikę. Dr. W. Kętrzyński w recenzyi powyższej pracy odniósł je do lat 1263—1275. Przeciw obu zapatrywaniom wystąpił St. Laguna1 odnosząc owe zapiski do lat 1242—1258. Wydawca mając obecnie pod ręką oryginał, który dyrekcya biblioteki królewskiej w Berlinie na prośbę zakładu Ossolińskich wypożyczyła
podaje
do Lwowa, raz jeszcze dokładnie zbadał cały zabytek
w przedmowie najdokładniejszy jego opis. Ponieważ na obu kartach przeważna częśc zapisek pochodzi z jednej i tej samej ręki, przeto przychodzi wydawca do słusznego całkiem wniosku, że główna karta i odłamek są częścią większej całości, a jak zewnętrzne znaki pouczają (tożsamość pergaminu, równe liniowanie) oboje są częścią jednego i tego samego arkusza pergaminowego. Obejmuje zaś ów odłamek lata 1247—1275. Ponieważ zaś odłamkowa karta jest z obu stron obciętą, przeto wydawca dopełnia tekstu zapisek bardzo szczęśliwie na podstawie innych roczników. Cały rocznik składał się z kilku arkuszy kó w. W tym ark uszy ku , którego 1 kartę stanowiła karta główna, a 2 odłamkowa, był jeszcze inny arkuszyk, obejmujący, jak wydawca szczegółowem obliczeniem bystrze dowodzi, lata 1177—1240. Annales Pomanienses J1, składające się z dwóch części, obejmujących lata 929 -1079 i 1279—1341, zawierają wiadomości wspólne kilku innym znanym rocznikom; Annales Pomanienses i/3 z lat 1241—1501, co do XIII i XIV wieku opierają się szczególnie na kronice wielkopolskiej i Janka z Czarnkowa, co do XV w. zawierają niejedną ciekawą, a dotąd nieznaną wiadomość. Annales Cuiavienses*, obejmujące lata 966—1477 jakkolwiek nie zawierają nic nowego, są jednak jednem ze źródeł, które wcieliła w siebie kompilacya znana pod nazwą Rocznika Świętokrzyskiego. Rocznik mansyonarzy krakowskich wreszcie5 obejmuje wiadomości z XII, XIII i XIV wyjęte z rocznika świętokrzyskiego, z XV i XVI w. oryginalne.
W bibliotece seminaryum we Włocławku znajdują się razem oprawne kalendarzyki z lat 1532—6, w których dworzanin biskupa krakowskiego Piotra Tomickiego wypisywał różne wiadomości, dotyczące jego pana, niejako dziennik ostatnich lat jego życia i dla-
1 Ateneum 1883 r. Ł Str. 890—0.
Str. 874—881. * Str. 882—4. 4 Str. 885-889.