PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA. 411
wnej krytyce p. Piekosiński w obszernej recenzyi a kwestya tylokrotnie i to z różnych stron omówiona, wiele zyskała na pogłębieniu i jasności.
Na 3 i 4 miejscu znajdujemy dwa kalendarze. Pierwszy Ga-lendarium Plocense 1 2, wydane przez p. Kętrzyńskiego z rękopisu biblioteki kapitulnej płockiej w XIY w. pisanego, zawiera rozmaite wiadomości, tyczące się szczególnie książąt mazowieckich. Wydawca typograficznie oddziela zapiski różnej wartości, umieszczając te, przy których jest rok podany i które mają historyczne znaczenie, odmiennym drukiem. Co jeszcze ciekawego w tem Galendarium} to polskie nazwy miesięcy, odmienne poniekąd od dzisiejszych, i tak: styczeń zwał się luthy ; luty-strompacz; marzec-marzec; kwiecień-llzyquyad (łżykwiat), llzykwath alias kwyecyen; maj-may; czerwiec-ugornyk alias zok; lipiec-lypiecz; sierpień-schyr-pyen alias czyrwyen (robaczliwy); wrzesień-wrzeschen; październik-lystopad; listopad-grudzen; grudzień-proschyen (czes. prosinec).
Drugi Galendarium Landense
wydał Teodor Wierzbowski
z rękopisu biblioteki cesarskiej w Wiedniu, w którym na 11-tu kartach z początku znajduje się ten kalendarz klasztoru lędz-kiego, powstały w XV wieku. Wydanie tego kalendarza różni się od poprzedniego tem, że pomieszczone są jedynie tylko zapiski historycznej treści, wszystkie inne czysto kalendarzowe pominięte, i słusznie, gdyż przez to zyskuje się na przeglądzie i miejscu. Całe to Calendarium zajmuje razem z obszernymi notami zaledwie trzy strony, podczas gdy drukując wszystko, zabrałoby się co najmniej trzy razy tyle miejsca.
Ósme miejsce w obecnym tomie zajmuje Liber fraternitatis LubinensiSj wydany przez Dr. F. Papóego4. W dość obszernej i wzorowo, z wielką erudycyą napisanej przedmowie 5 dał nam wydawca krytyczne zbadanie rękopisu i wartości tego Liber fraterni-tatis, który tem różni się od nekrologów, iż jest spisem żyjących braci, podczas gdy tamte umarłych. Wydanie dokonane zostało z rękopisu biblioteki cesarskiej w Petersburgu; rękopis ten, jak dowodzi bystry wywód wydawcy, jest pochodzenia gali i kańskiego,
Kwartalnik historyczny 188; str. 503—512.
a Str. 444—461. 3 Str. 462—8. 4 Str. 562—584. 5 Str. 562— 570.