7349812318

RECENZJE I PRZEGLĄDY PIŚMIENNICTWA

PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY 2008 z. 3 PL ISSN 0033-202X

Małgorzata Pietrzak: Rola teatru w edukacyjnej pracy bibliotekarza i nauczyciela. Warszawa: Wydaw. SBP 2007, 155 s. ISBN 978-83-89316-92-9

Książka Rola teatru w edukacyjnej pracy bibliotekarza i nauczyciela Małgorzaty Pietrzak wpisuje się w toczoną na łamach prasy debatę na temat korzyści płynących z czytania, zwłaszcza literatury wyższego lotu. W pięciu rozdziałach, z których składa się ta praca, autorka dowodzi znaczenia, jakie odgrywa teatr w rozwoju kulturowym człowieka, cytując poglądy najwybitniejszych twórców teatru XX w.: reżyserów, aktorów, pedagogów, głównie praktyków teatralnych. Ponieważ publikacja jest przeznaczona dla nauczycieli i bibliotekarzy czynnych zawodowo, te praktyczne aspekty są szczególnie dla nich pożyteczne. Zwłaszcza dla tych, próbujących organizować spotkania, wieczory, konkursy i wszelkiego typu amatorskie przedstawienia. Pomocne będą im również doświadczenia aktorskie i dydaktyczne samej Małgorzaty Pietrzak, która, jako wykładowca w Instytucie Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych UW, stara się przekazać studentom wiedzę o teatrze, jego historii, narzędziach i sposobach ich wykorzystania przed publicznością. Nie jest to łatwe, ponieważ mają z nich korzystać bibliotekarze i nauczyciele amatorzy. Przypadki zatrudniania w szkole i bibliotece osoby kompetentnej, z przygotowaniem aktorskim należą do rzadkości, jeżeli w ogóle występują. I tu rodzą się wątpliwości, czy bez wsparcia werbalnego (nie wszyscy mogli wysłuchać wykładów autorki) można przekazać pomysły i koncepcje związane z organizowaniem imprez teatralnych w wiejskiej lub małomiasteczkowej bibliotece publicznej. Wydaje się, że zabrakło w tej pracy wyraźnej hierarchii, zawierającej i porządkującej przedsięwzięcia możliwie najłatwiejsze do zrealizowania, od jasełek poczynając poprzez żywe obrazy aż po utwory trudniejsze: Fredro czy Niemcewicz. Rzecz w tym, by nie porywać się na przedstawienia trudne zarówno dla wykonawców, jak i odbiorców.

Najciekawszą częścią książki jest rozdział V: Rola teatru w kształtowaniu świadomości kulturowej i zawodowej bibliotekarza. I to z kilku powodów. Zawiera on pisemne wypowiedzi studentów zaocznych I roku z 1. 2004-2005. Nawet przy założeniu, że są one formułowane z myślą o zgodności z poglądami prowadzącej zajęcia, to znakomita ich większość docenia znaczenie teatru (tego profesjonalnego i amatorskiego) w kształtowaniu kultury literackiej i języka polskiego. Drugim ważnym elementem są doświadczenia integracyjne wokół organizowanych przedstawień szkolnych i bibliotecznych. W rozwoju dziecka jest ważne poczucie bycia w zespole, przyjęcie na siebie odpowiedzialności za przygotowanie fragmentów całego przedsięwzięcia: dekoracji, kostiumów, oświetlenia itp.

Trzecim elementem jest utożsamianie się z bohaterami utworu literackiego, zwłaszcza bajki; rozróżnianie dobra i zła, solidarności z pokrzywdzonymi, chęcią udzielenia im pomocy itp. Wszystko to daje dzieciom poczucie pewności siebie, odwagi w zetknięciu się z publicznością, nawet jeżeli składa się ona tylko z rodziców, nauczycieli i bibliotekarzy. I tu jawi się pytanie, czy łączenie literatury ze sztuką może zastąpić treści, które niesie telewizja, a ostatnio Internet. Czy przypadkiem nie utrwalamy doświadczeń z XIX w., czy preferując lektury, nie staramy się zatrzymać czas? Opinie na ten temat są podzielone. Jedni mają pretensje