2) w obwodach odbiorczych, do których są przyłączone jedynie odbiorniki stałe,
zasilanych z rozdzielnic:
a) do których nie są przyłączone obwody odbiorcze z odbiornikami wymagającymi odłączenia napięcia w czasie podanym w tabeli nr 2,
b) do których są przyłączone również inne obwody odbiorcze z odbiornikami wymagającymi odłączenia napięcia w czasie podanym w tabeli nr 2 pod warunkiem wykonania, w całej instalacji zasilanej z tej rozdzielnicy, połączeń wyrównawczych miejscowych.
4. Jeśli warunki określone w ust. 1 — 3 nie mogą być spełnione, należy zastosować inne środki ochrony przeciwporażeniowej dodatkowej.
§18. 1. Wymagania dotyczące czasów samoczynnego odłączenia zasilania, o których mowa w § 1 7 ust. 1 i 3, uważa się za spełnione, gdy:
gdzie: Zs — impedancja pętli zwarciowej, w omach,
\a — wartość prądu, w amperach, zapewniająca samoczynne zadziałanie urządzenia odłączającego zasilanie w czasie określonym w tabeli nr ' 2 lub dla części instalacji, zgodnie z § 1 7 ust. 3, w czasie nie przekraczającym 5 s, U„ — napięcie pomiędzy przewodem skrajnym a ziemią, w woltach.
2. Impedancja pętli zwarciowej powinna być określona przez pomiary lub obliczona. Przy obliczaniu impedancji należy przyjąć, że rzeczywista impedancja jest o 25% większa od obliczonej, przy założeniu pełnego metalicznego zwarcia, z pominięciem impedancji estyków, przekaźników i innych elementów. Inną wartość niż obliczona w ten sposób można przyjąć po przeprowadzeniu badań lub gdy jest to technicznie uzasadnione.
3. W urządzeniach, w których dopuszczono samoczynne odłączenie zasilania w czasie nie przekraczającym 5 s (§ 1 7 ust. 3), wartość prądu 1„ mającego spowodować to odłączenie powinna być większa od wartości obliczonej według wzoru:
lfi=kx|„
gdzie wartości k i !„ należy przyjmować zgodnie z tabelą nr 3 lub wyznaczyć indywidualnie z charakterystyk prądowo czasowych urządzeń wyłączających prąd zwarciowy.