dr Rafał Zimny - Autoreferat 10
4.3.2. Z kolei w publikacji oznaczonej jako A7 przedstawiłem własną propozycję ustalenia kryteriów etycznych stosowanych do oceny językowej strony komunikacji reklamowej - wyróżnione zostały dwa tryby funkcjonowania reklamy jako praktyki komunikacyjnej: illokucyjny (ujmujący akt reklamowy jako jednostkowe zdarzenie komunikacyjne zanurzone w pewnym kontekście kulturowym) i socjoperlokucyjny (ujmujący reklamę jako fragment dyskursu publicznego będący instrumentem wpływu społecznego). W artykule staram się dowieść tezy, że pierwszy z nich powinien podlegać etyce deon-tologicznej, drugi - etyce utylitarystycznej. Konkluzję stanowi stwierdzenie, że przy przyjęciu takiego rozróżnienia zmienia się także sposób postrzegania reklamy jako działania manipulacyjnego - mówienie o manipulacji w reklamie jest uzasadnione wtedy, gdy rozpatruje się ją na poziomie socjoperlokucyjnym, gdy zaś ujmowana jest ona na poziomie illokucyjnym - jej możliwości manipulacyjne są mocno zredukowane.
4.3.3. Artykuł oznaczony jako A13 zawiera opis opracowanego na podstawie danych językowych oraz badania ankietowego istotnego z punktu widzenia metakomunikacyjnego obrazu reklamy (sposobu jej konceptualizacji) zarówno na poziomie języka, jak i w świadomości młodych Polaków, czyli osób, które nie znają świata bez reklamy. Badanie dowiodło, że reklama pozostaje wciąż negatywnie postrzeganym zjawiskiem komunikacyjnym, pozwoliło także wyselekcjonować obrazy cząstkowe składające się na obraz reklamy w świadomości młodego pokolenia (negatywny stosunek odbiorców, perswazyjność i (nie)etyczność reklamy, respondenci wyróżniali także cechy wiążące się z następującymi aspektami funkcjonowania reklamowej praktyki komunikacyjnej: pragmatyczno-utylitarnym, ekonomicznym, komunikacyjno-informacyjnym, estetycznym, społecznym, kulturowym, psychologicznym). Ankieta dowiodła, że dzisiejsza młodzież to jednak odbiorcy aktywnie uczestniczący w negocjowaniu przekazu reklamowego, rozumiejący jego cele i funkcje, nieskłonni do łatwego ulegania perswazji reklamowej, zdający sobie sprawę z tego, że reklama jest ważnym tekstem kultury przyczyniającym się do budowania w Polsce społeczeństwa świadomie konsumpcyjnego, a nawet propagującym wartości postkonsumpcyjne.
4.3.4. W publikacji oznaczonej jako A12 (wspomnianej już wyżej w pkcie 4.2.2.) współtworzyłem opis współczesnej praktyki nazewniczej dotyczącej nowopowstających obiektów przestrzeni miejskiej. W wyniku badania ustalono, że obecnie dominuje odwrotny kierunek relacji nazwa - obiekt, tj. że inwestorzy najpierw ustalają nazwę mającego powstać budynku, po czym przy wykorzystaniu mediów nazwa ta jest rozpowszech-