3576901659

dr Rafał Zimny - Autoreferat

cja A8), 2) sytuację komunikacyjną determinującą sposób relacjonowania przez prasę jubileuszu czyjegoś stulecia (publikacja A10), a także 3) sposób realizowania pragmatycznego składnika (aktu mowy) rady w tych wypowiedziach (publikacja A14).

4.2.2.    W publikacji A5 i częściowo A12 (napisanej we współautorstwie) przedstawiłem na podstawie analizy wypowiedzi internetowych dotyczących Bydgoszczy model opisu językowej struktury potocznego autostereotypu miasta. Przeprowadzone badanie przede wszystkim dowiodło istnienia stereotypu jednoczącego (wspólnotowego) o następujących profilach: genetycznym, sentymentalnym oraz małej ojczyzny. Oprócz tego zawartość poznawczą wskazanych publikacji stanowią opisy kilku innych autoste-reotypów Bydgoszczy, poparte dowodami materiałowymi. Istnienie określonych auto-stereotypów własnego miasta w świadomości jego mieszkańców ma w skali lokalnej istotne znaczenie dla osób tworzących wspólnotę mieszkańców miasta (w tym - zarządzających nim). Efekty tego przedsięwzięcia badawczego traktuję jako wstęp do szerzej zakrojonych badań nad dyskursem miejskim, czemu zamierzam poświęcić kilka publikacji w przyszłości.

4.2.3.    Publikację oznaczoną jako Al 8 poświęciłem z kolei opisowi językowych praktyk dzisiejszego medialnego tytułotwórstwa w Internecie. Efektem tego badania jest stworzenie typologii schematów konstrukcyjnych, które są współcześnie najczęściej stosowane w konstruowaniu tytułów materiałów dziennikarskich publikowanych w Internecie. Niektóre z tych schematów różnią się od modeli wyzyskiwanych przez prasę papierową, inne kontynuują tradycyjną praktykę tytułotwórczą. Publikacja przynosi korzyść poznawczą, gdyż zagadnienie internetowego tytułotwórstwa było wcześniej omawiane pobieżnie, często przez praktyków dziennikarstwa, a nie profesjonalnych lingwistów.

4.3.    W zakresie języka w reklamie:

4.3.1. W artykule oznaczonym jako A2 podjąłem się omówienia sposobów wprowadzania pragmatycznego składnika emotywnego do tekstów prasowych reklamujących samochody. Badanie to rozszerza od strony metodologicznej spojrzenie przedstawione już wcześniej w pracy doktorskiej, wartością poznawczą jest opis pragmatycznych sposobów wprowadzania tego elementu do tekstów reklamowych - nadawcy takich wypowiedzi chętnie stosują zarówno model wprost (oparty na kreowaniu obrazu samochodu jako kauzatora pozytywnych stanów emocjonalnych odbiorcy), jak i model metaforyczny (oparty na metaforach pojęciowych takich jak: SAMOCHÓD TO ZWY-CEĘZCA/DZIEŁO SZTUKI/KOBIETA).