3574672314

62 3. Metodologia badań własnych

cielą dyplomowanego. Wybór zawodu był częściowo przypadkowy, ale obecnie identyfikuje się z zawodem, ocenia siebie jako nauczyciela bardzo wymagającego. Jest zamężna, ma dorosłego syna. Oceniła, że praca była dla niej zawsze bardzo ważna i poświęcała jej dużo czasu.

Marek, 58 lat

Nauczyciel języka polskiego w liceum ogólnokształcącym, w zawodzie od 33 lat. Głównym czynnikiem decydującym o świadomym wyborze zawodu była kontynuacja tradycji rodzinnych — dziadkowie i rodzice byli nauczycielami. W jego opinii, zawód nauczyciela wymaga szczególnych predyspozycji, daru, powołania. W pracy zawodowej ocenia siebie jako indywidualistę, preferuje samodzielną pracę, samodzielne kreowanie własnych programów i metod pracy. Żonaty, bezdzietny, wraz z żoną opiekują się dwiema, chorymi matkami. Jego związek małżeński jest oparty na kilkudziesięcioletniej przyjaźni.

Dorota, 61 lat

Najstarsza respondentka, z najdłuższym, 41-letnim stażem zawodowym. Rozpoczęła pracę mając 19 lat, kiedy ukończyła liceum pedagogiczne. Obecnie na emeryturze, ale nadal uczy języka polskiego w liceum ogólnokształcącym. Uważa, że stała się nauczycielem, kiedy dostała pierwsze wychowawstwo: „No i wtedy się zaczęło to moje powołanie, bo wiadomo, ja się zakochałam w tych moich uczniach’'. Będąc już na emeryturze, postanowiła uzyskać stopień nauczyciela dyplomowanego. Naczelną zasadą, jaką kieruje się w pracy, jest rzetelne i ciekawe przygotowanie lekcji: „Najważniejsza zawsze była lekcja, dla mnie takie przesłanie najważniejsze, żeby nie było nudno”. Jest mężatką, matką 23-letniego syna — na macierzyństwo zdecydowała się późno ze względów zawodowych. Przyznaje, że zawsze praca byłą dla niej ważniejsza niż rodzina.