3702671902

50 STANISŁAW DOBRZYOKI. l3«t]

kurdupel — wyraz pogardy: „ty kurduplu gryśi!^u\ zwłaszcza o małych

chłopcach.

kvandrac — kwadrans.

kvałyra — 1) szyba razem ze swą oprawą, 2) mieszkanie, kwatera. kvestongartyleryja — festungsartillerie. ke — kiedy, skoro, keby — gdyby, żeby. kes, keśik — kiedyś, k eluselc — kieliszek.

kęⁿder — kiernoz.

kicać śe — walać się, zwłaszcza o dziecku, które się powalało jedzeniem: „jak śe to pokicauo !^u. kidaó — T)dy^sc 1 <idd^u zn. deszcz pada.

\dmiśaj — wyraz sztucznie zrobiony, jakoby żydowski, w czterowierszu:

„posed zydek po vode, chyćcti go za brodą; ci]\ vaj, kimiśoj, moji bródki ńe rusdj^u. kirny — pijany.

kiryć, skiryć se — pić, upić się. Te dwa wyrazy z pewnością wzięte

z miejskiej gwary krakowskiej.

L.

Lajbik, lajbitek — wierzchnie ubranie (Pob.).

lajtana — altana.

lajtant — lajtnant.

lajzdragan i lazdragan — przednówek; używa się tego wyrażenia

w zwrocie: _Ttr)vypeⁿdzać lajzdragana“ ; mówi się tak wtedy, gdy pierwszy raz młócą nowe zboże; zapewne z landsdragon.

lamentar — elementarz.

langvera — landwera.

latoś — tego roku.

latośi — tegoroczny, n. p. latośe zboze, latośe zbórki, nawet latośi rok.

Idliedzić — narzekać.

lager — obóz, obozowisko nocne w czasie ćwiczeń.

legry _ jegry.

lejbuś — wyrażenie na pół pogardliwe, na pół żartobliwe: „ty lejbuśu!^u

mówi się niby z pogardą, ale zarazem z życzliwością.

lekomyśńe — niedbale, niestarannie, 1. coś zrobić, n. p. "ón veśela le-

lcomyśńe ńe zroUóu, t. zn. nie urządził wesela lichego, ale sute.