3702672151

Klasyfikacja Wyglądu i Estetyki

Ryc.9. Schemat analizy indywidualnych potrzeb pacjenta - David M. Sarver (2007).

Davis (2007) omawiając projekt uśmiechu podał klasyczny podział twarzy na trzy części: od czoła do linii brwi, od linii brwi do podstawy nosa, od podstawy nosa do dolnej granicy podbródka, a szerokość twarzy jest szerokością „pięciu oczu”. Oglądając twarz od przodu można określić, czy jej kształt jest kwadratowy, spiczasty, kwadratowo-spiczasty, owalny. Naini i Gili (2008) zebrali najważniejsze kanony określające estetykę ludzkiej twarzy, które mogą być tylko wskazówkami do pełnej diagnozy klinicznej. Oceniając twarz należy brać pod uwagę jej proporcje, symetrię z profilu i en face. Pomiar wysokości twarzy do jej szerokości wyznacza indeks twarzowy, który u kobiet wynosi 1,31:1, u mężczyzn 1,35:1 i pozwala zakwalifikować twarz w kategorii: długa, krótka, kwadratowa. Szerokość bizygomatyczna to pomiar w punktach najbardziej bocznych na łukach jarzmowych (zygion-zygion) stanowiący 70% wysokości twarzy, szerokość bitempolarna, mierzona między najbardziej bocznymi punktami skórnymi czoła, stanowi 80-85% szerokości bizygomatycznej, a szerokość między

10