Trzy koncepcje
EWA CHOJNACKA
Nowe koncepcje formowania przesmyku, czyli przestrzeni między nitkami osnowy, do której wprowadzany jest wątek, przedstawiono na sympozjum zorganizowanym 5 czerwca 2002 r. przez Katedrę Architektury Tekstyiiów i Katedrę Technologii i Budowy Wyrobów Dziewiarskich Politechniki Łódzkiej przy współudziale COBR Pol-matex-Cenaro i Instytutu Technologii Eksploatacji. Było to bardzo interesujące spotkanie, na którym omówiono trzy różne koncepcje dotyczące tej samej tematyki. „Nie konkurujemy między sobą - mówił na wstępie prof. Janusz Szosiand - Proponujemy różne rozwiązania o różnych obszarach zastosowań. każde jest oryginalne w skali światowej, o czym mogliśmy przekonać się pokazując je zagranicą. Powstała więc polska szkoła w tym zakresie włókiennictwa". Seminarium miało charakter również marketingowy, referaty stanowiły ofertę dla obecnych na sali przedstawicieli przemysłu maszynowego i włókienniczego.
Pierwszą z nowych technologii omówił prof. dr hab. Kazimierz Ko-pias. Polega ona na skojarzeniu techniki dziewiarskiej z tkacką. Opracowana została nowa konstrukcja mechanizmu formującego przesmyk i dobijającego wątek, w której ruch re-wersyjny został zastąpiony ruchem obrotowym kształtek tarczowych. Przygotowana komputerowa prezentacja z fragmentami filmów pozwoliła zrozumieć, nawet takiemu laikowi w sprawach włókiennictwa jak autorka (dr inż. elektryk), jak dzięki nowej technice przebiega proces tkania i uzyskiwania ostatecznego efektu, czyłi formowanie tkanin. Główne zalety tej techniki to zwiększenie wydajności, obniżenie hałasu i poprawa energetycznego bilansu krosna. Szczególnym walorem prezentowanego rozwiązania jest przede wszystkim wydajniejsze niż w krosnach klasycznych formowanie tkanin o splotach gazejskich oraz żakardowych. Drugim obszarem, o dużych możliwościach wdrożenia
tej nowej techniki, jest asortyment pasmanteryjny.
Drugi referat, który wygłosił dr hab. Jerzy Słodowy, prof. nadzw.
PŁ poświęcony był rezonansowemu tworzeniu przesmyku. W tym przypadku tradycyjne krosno zostało tak zmodernizowane, by zoptymalizować bilans energetyczny mechanizmu formującego przesmyk. Mówiąc w uproszczeniu cyrkulująca energia została zamknięta wewnątrz mechanizmu. Zaletami przedstawionego rozwiązania jest optymalizacja warunków eksploatacyjnych układu napędowego, poprawienie bilansu energetycznego krosna, zmniejszenie strat energii, likwidacja hałasu oraz możliwość zmian splotu i regulacji w trakcie pracy, co nie jest możliwe w rozwiązaniach dotychczasowych. To także postęp w kierunku komputeryzacji krosna - np. tradycyjne krzywki lub wzornice zastąpić można pamięcią elektroniczną. Dodatkowe zalety to łatwość nastawień regulacyjnych, zwiększenie wydajności krosna i mechaniczne uproszczenie jego konstrukcji. Jak podkreślił dr hab. J. Słodowy, przedstawiona koncepcja nie jest udoskonaleniem mechanizmu two- ' rżącego przesmyk, lecz nowym rozwiązaniem, jakościowo różnym od dotychczas spotykanych.
Kolejny referat, który wygłosił prof. dr hab. Janusz Szosiand dotyczył oryginalnej koncepcji wiełoprze- . smykowego krosna rotacyjnego, zupełnie odmiennego od tradycyjnych. Formowanie przesmyku następuje bez dynamicznych obciążeń osnowy. Kro- ! sno ma prostą konstrukcję, a jego „duszą” jest wał tkający zbudowany z niewielkiej liczby specjalnie ukształtowanych tarcz. Na przedstawionej . animacji komputerowej można było dobrze poznać nową technikę i technologię. Kinetyka tkania jest całkowicie inna niż w dotychczas stosowanych rozwiązaniach. Można więc wytwarzać po raz pierwszy tkaniny z li- ; niowych wyrobów włókiennych bez przędzenia (niedoprzęd, włókna od-
padowe, węglowe, biowłókna), z rozbudowanymi powierzchniami i przekrojami. a nadto wielopłaty wielowarstwowe, z okrywą osnowową. Tkaniny takie mogą być zastosowane jako izolacje termiczne, akustyczne, elektryczne; tkaniny o budowie siatkowej jako kordy do opon, siatki podtynko-we. filtry, kompozyty, geotekstylia, agrotekstyłia, medtekstylia. Dzięki nowej technologii powstał asortyment tkanin dotąd nieosiągalny.
Jak powiedział prof. J. Szosiand -niemożliwe stało się możliwe. Uczestnicy seminarium obejrzeli próbki różnych tkanin wykonanych na modelu nowego krosna.
W drugiej części seminarium toczyła się dyskusja nad przedstawionymi propozycjami. Głównym celem spotkania było zainteresowanie nowymi rozwiązaniami ich potencjalnych odbiorców, czyli przedstawicieli przemysłu. Jak się dowiedzieliśmy oferta twórców z Politechniki spotkała się z dużym zainteresowaniem. Padły konkretne propozycje współpracy i jest nadzieja, że te oryginalne w skali światowej koncepcje nie pozostaną koncepcjami „na półkę”.
W uchwale podjętej I 3 czerwca 2002 r. przez Prezydium Państwowej Komisji Akredytacyjnej ustalono listę kierunków studiów (specjalności zawodowych) i uczelni podlegających ocenie przez zespoły kierunków studiów i Państwową Komisję Akredytacyjną w 2002 r. Na liście tej znalazła się także Politechnika Łódzka i dwa kierunki studiów prowadzone w naszej uczelni, są to włókiennictwo oraz ochrona środowiska. Kierunek włókiennictwo będzie oceniany przez , Zespół Kierunków Studiów Technicznych, natomiast ochrona środowiska przez Zespół Kierunków Studiów Przyrodniczych wspólnie z Zespołem Kierunków Studiów Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych.
ŻYCIE UCZELNI, Październik 2002