RUCH WYDAWNICZY W TROJMIESCIE PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ 54 \
miejskich publikacji, w których niewątpliwie dominował temat morza, Gdańska i Kaszub. Poza działalnością ściśle wydawniczą autorka omawia również bazę poligraficzną, wskazując na jej skromny charakter. Przemyśl poligraficzny Pomorza byl nieproporcjonalnie ubogi w stosunku do produkcji wydawniczej tego regionu. Ze względu na brak sprzętu, częste awarie, problemy z dostawami papieru oraz ubogą bazę lokalową wiele wydawnictw zlecało druk swoich tytułów firmom, mającym swoje siedziby poza granicami Gdańska. Najważniejsza instytucja zajmująca się w Trójmieście drukiem wydawnictw, czyli Gdańskie Zakłady Graficzne, powołane do życia w 1951 r., nie mogły sprostać tak wielkiej liczbie zleceń.
W kolejnych rozdziałach autorka stara się odtworzyć dzieje, strukturę, profil wydawniczy i sposób funkcjonowania wydawnictw trójmiejskich na tle uwarunkowań polityczno-kulturalnych. Przedstawia m.in. historię Wydawnictwa Morskiego, gdański oddział Ossolineum, wydawnictwo Marynarki Wojennej w Gdyni, Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Gdańsku, Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego w Gdańsku, Kurii Biskupiej w Gdańsku oraz wydawnictwo Gdańskiego Oddziału Krajowej Agencji Wydawniczej. Ponadto prezentuje wydawnictwa wyższych uczelni: Uniwersytetu Gdańskiego, Politechniki Gdańskiej, Akademii Medycznej w Gdańsku, Akademii Muzycznej w Gdańsku, Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni i Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Kolejną grupę przywoływanych instytucji stanowią wydawnictwa towarzystw społecznych, naukowych i kulturalnych, takich jak: Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Instytut Bałtycki, Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki czy miejskie towarzystwa przyjaciół Gdańska, Gdyni i Sopotu. Wiele uwagi poświęca również instytucjom naukowo-kulturalnym: Muzeum Narodowemu w Gdańsku, Centralnemu Muzeum Morskiemu w Gdańsku, Muzeum Archeologicznemu w Gdańsku, Muzeum Historii Miasta Gdańska, Muzeum Miasta Gdyni, Bibliotece Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk oraz Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Gdańsku. Na koniec autorka omawia działalność wydawniczą instytucji, które obok uczelni wyższych, zajmowały się publikowaniem opracowań o charakterze naukowym 1 branżowym, do których należały instytuty naukowo-badawcze i resortowe, a w szczególności: Instytut Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku, Instytut Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku, Komitet Badań Morza PAN w Gdańsku, Instytut Oceanologii PAN w Sopocie, Morski Instytut Rybacki w Gdyni, Instytut Morski w Gdańsku, Polski Rejestr Statków w Gdańsku, Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, Oddział Morski Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Gdyni, a także Państwowy Instytut Geologiczny w Gdańsku. Zaprezentowana przez autorkę charakterystyka dorobku tak wielu instytucji pozwala na uporządkowanie informacji na temat ruchu wydawniczego Trójmiasta. W przeciwieństwie do licznych prac omawiających działalność wybranych oficyn lub podejmujących temat funkcjonowania instytucji największych, takich jak politechniki czy uniwersytety, książka J. Laskowskiej z wielką dokładnością i starannością przedstawia życie wydawnicze Gdańska, Gdyni i Sopotu na wszystkich polach aktywności, niezależnie od rangi wydawnictwa, jego wielkości, profilu lub historii instytucji wyda wniczej .
Ostatni rozdział opracowania autorka poświęciła wydawnictwom z tzw. drugiego obiegu, które swoją ofertą uzupełniały produkcję wydawniczą „oficjalnych wydawnictw”. Alternatywny ruch wydawniczy rozwijał się w Trójmieście przede wszystkim od połowy lat siedemdziesiątych XX w., kiedy to powstawały silne środowiska opozycyjne, a młodzież skupiała się w Studenckim Komitecie „Solidarność” oraz Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Szacuje się, iż w 1. 1978-1989 na terenie Gdańska, Gdyni i Sopotu działało około dziewięćdziesięciu niezależnych wydawnictw, z czego jednak ponad połowa miała charakter