38
Dziennik Zarządzeń Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów
Nr ‘2
a) sprzedaż znaczków i płatnych druków pocztowych,
b) przyjmowanie i wysyłanie zwykłych przesyłek listowych,
c) przyjmowanie i wysyłanie telegramów krajowych,
d) doręczanie telegramów odbiorcom do domu,
e) pośredniczenie w rozmowach telef.,
f) doręczanie wezwań do rozmów telef.,
g) wydawanie telegramów adresowanych „pocztą", „poste-restante" i telegramów dosyłanych pocztą.
Pośrednictwa posiadające stempelki „R" oraz datowniki, są obowiązane do przyjmo* wania i wysyłania również przesyłek poleconych.
Bezpośredni nadzór nad czynnościami po-średnictw wykonywać mają urzędy względnie agencje nadzorcze, czyli te placówki, w obszarze których pośrednictwa te się znajdują.
Połączenia pocztowe z pośrednictwami utrzymują listonosze wiejscy przy okazji normalnych chodów doręczycielskich.
1) Urzędy rejonowe i obwodowe — jako jednostki kierownicze są pomocniczymi organami Dyrekcji w zarządzaniu okręgiem, przez co jednak nie nabierają charakteru względnie uprawnień nowej instancji w zarządzie przedsiębiorstwa P. P. T. T. w ścisłym tego słowa znaczeniu. Naczelnikowi urzędu rejonowego i obwodowego nie wolno np. stosować postępowania karno-porządkowego w odniesieniu do pracowników zatrudnionych w jednostkach wykonawczych swego rejonu względnie obwodu, co jednak z drugiej strony nie wyklucza możliwości zawieszenia w czynnościach służbowych pracowników zatrudnionych w podległych urzędach, gdyż uprawnienie to dotyczy czynności, wykonywanych w granicach uprawnień inspektora okręgowego.
2) Postępowanie naczelnika rejonowego względnie obwodowego urzędu wobec naczelników (kierowników) podległych jednostek wykonawczych rejonu lub obwodu i naodwrót powinno być oparte przede wszystkim na rzetelnej współpracy dla dobra służby.
Stosunek ten w pierwszym rzędzie zależeć będzie od taktu naczelnika rejonu względnie obwodu i od umiejętnego podejścia do danej sprawy.
Należy pamiętać, że jedno i to samo polecenie można wypowiedzieć w różnej formie i że obranie niewłaściwej formy może doprowadzić do niepotrzebnych zakłóceń prawidłowego stosunku między naczelnikami (nadrzędnymi i podwładnymi), na czym ucierpiała by jedynie współpraca odnośnych organów, a tym samym i dobro służby p. t.
3) Naczelnik urzędu rejonowego z tytułu specjalności fachowej, jest czynnikiem decydującym — jeżeli chodzi o zagadnienia z zakresu służby telekomunikacyjnej, co wymaga odpowiedniego ustosunkowania się jednostek eksploatacyjnych rejonu do wszelkich jego rad, zaleceń, poczynań, decyzyj itp. Tego rodzaju uprawnienia naczelnika urzędu rejonowego nie mogą utrudniać współpracy naczelnikowi tegoż urzędu z naczelnikami obwodów na terenie rejonu, lecz przeciwnie muszą się spotkać z należytym zrozumieniem zadań obu urzędów kierowniczych.
Dla zapewnienia skoordynowania prac naczelnika urzędu rejonowego i obwodowego podkreśla się konieczność częstego osobistego kontaktu obu naczelników ze sobą w celu komunikowania sobie poczynionych spostrzeżeń itp.
4) Urzędy rejonowe i obwodowe są jednostkami kierowniczymi i zarazem eksploatacyjnymi. Z tych podwójnych funkcji wynika, że jednostki kierownicze pod względem służby eksploatacyjnej, muszą być wzorcami dla podległych jednostek wykonawczych w szczególności, jeżeli chodzi o:
a) organizację pracy i racjonalne wykorzystanie personelu,
b) sprawność obsługi klienteli przy okienku oraz w służbie doręczeń,
c) akwizycję i rozwój handlowy placówki,
d) zapobieganie ubytkowi dochodów,
e) znajomość i interpretację przepisów p.t.,
f) kontrolę taryfikacji p. t.,
g) zabezpieczenie mienia P. P. T. T.,
h) czystość pomieszczeń służbowych oraz porządek w ubikacjach, rozmieszczenie napisów, reklam, wywieszek itp