5125715370

Dobisz

Grudzień 2009

Dlaczego ściągamy?

Wielokrotnie zastanawiałam się nad istotą ściągania... Zjawisko to nie jest mi obce i moim zdaniem jest pewnego rodzaju sztuką. Jeśli chodzi o mnie, kompletnie nie potrafię ściągać. Nie pozwalają mi na to strach i nerwy. Od razu wiadomo, że coś kombinuję. Jednakże duża część uczniów radzi sobie z tym niemalże profesjonalnie. Po długich dyskusjach mogę stwierdzić, iż wiele już na ten temat mi wiadomo.

Z początku klasa sprawdza nauczycieli - „bada teren". Takie doświadczenie nie trwa długo, a pozwala stwierdzić, u kogo można próbować, a u kogo nie ma mowy o ściąganiu. Równoznacznie z tym wnioskujemy, którego przedmiotu uczyć się trzeba bardziej, a którego mniej. Kiedy jesteśmy już tego świadomi, czekamy na dalszy ciąg wydarzeń. Nauczyciele często mają podobny sposób sprawdzania wiedzy na każdym z testów, a uczniowie są bardzo sprytni i to dostrzegają. Wiedzą, czego można się spodziewać i na ogół z lenistwa się nie uczą, a przygotowują ściągi. Oprócz lenistwa często przytrafia się nam po prostu temat trudny do opanowania, obszerny, a czasu na jego zrozumienie niezmiernie mało. Czasem też stwierdzamy, iż dana rzecz nie przyda nam się w przyszłości. Metody ściągania są przeróżne. Myślę, że na ich temat wypowiadać się nie warto, gdyż zarówno nam - uczniom - jak i nauczycielom są one znane. W końcu ta „sztuka" miała swe początki baaardzo dawno temu. Ściągali nasi rodzice, dziadkowie, pradziadkowie... A jeśli nie oni sami, to ich rówieśnicy.

Uczniowie często wychodzą z założenia, że skoro nie muszą, to po co cokolwiek robić i się wysilać? Skoro na danej lekcji udaje im się ściągać, to czemu zatem tracić swój wolny czas i przeznaczać go na naukę...? W sumie jest w tym trochę racji. Kto z nas nie wolałby się zrelaksować, odpocząć czy po prostu spotkać ze znajomymi, zamiast ślęczeć nad książką?!

Czy jest to jednak zgodne z prawem? Teoretycznie nie jest to wyraźnie zabronione... niemniej to po prostu oszustwo, wykroczenie niezgodne z regulaminem szkoły. Tak naprawdę nie do końca wiem, co osiągamy ściągając. Z początku może efekty są korzystne (dobra ocena ze sprawdzianu), jednak kiedy nadejdzie egzamin sprawdzający wiedzę z całego materiału czy też egzamin maturalny, zobaczymy negatywne skutki. Opanować wówczas tyle materiału to nie lada wyczyn... Gdybyśmy zaś uczyli się wcześniej, byłoby to dla nas tylko powtórzenie.

Istnieje także kwestia etyczna tej sprawy. Niestety nie każdy potrafi ściągać, a nawet nie każdy chce, gdyż wiele osób uważa, że to nie fair w stosunku do nauczycieli. Pomyślmy o tym, jak czują się takie osoby. Stawiają naukę na pierwszym miejscu, poświęcają jej najwięcej uwagi, a kiedy przychodzi co do czego, otrzymują ocenę identyczną, co ci, którzy ściągali... To przykre uczucie, lecz bardzo powszechne. Z jednej strony podziwiam osoby, które opanowały „sztukę" ściągania. Nie jest to proste. Wiadomo, zdarza się, że nauczyciel przyłapie kogoś na oszustwie, wówczas uczeń ten otrzymuje na ogół ocenę niedostateczną. Jednakże są osoby, którym udaje się to za każdym razem. Czasem żałuję, że nie potrafię ściągać, choć na pewno nie robiłabym tego zawsze. Każdy z nas jest inny, jedni mieliby wyrzuty sumienia, drudzy nie odczuwaliby nic. Sądzę, że ta metoda nie jest dobra na dłużej.

Nie oceniam osób, które otwarcie się do tego przyznają, aczkolwiek nie jestem zwolenniczką ściągania. Może dlatego, że zaliczam się do tych, którzy w pewien sposób są pokrzywdzeni. Ciekawi mnie, czy osoby, które często ściągają, zastanawiają się czasem nad swym postępowaniem. Czy boli je to, że otrzymana trójka czy czwórka jest tylko i wyłącznie efektem oszustwa...?

S.K.

2