E. Claparede dokonał krytycznej analizy dawniejszych xec rii zabaw i na ich tle ukazał własną teorię 110 s. 298—3231 . Także E.A. Arkin |1 s. 21—39! podkreślając wychowawcze znaczenie zabawy eksponując pozytywne i negatywne elementy tych teorii.
W późniejszych latach D.B. Elkonin tworząc swoją koncepcję zabawy przeprowadził krytyczną analizę światowej literatury psychologicznej na ten temat, a także wykorzystał do tego celu szerokie badania etnograficzne |22 s. 49-179|.
Na konieczność zajęcia się problematyką teorii zabaw w Polsce zwrócił uwagę W. Okoć |45 s. 5—191 - W ostatnich latach autor podejmuje próbę prezentacji nowej teorii |46|. Wcześniej jednak poglądy na temat treści i genezy zabaw wypowiadali na tle innych teorii S. Baley |2|, S. Szuman 1661 . Krytycznego przeglądu dawnych i nowych stanowisk wobec zabawy dokonali H. Spłonek |61 s. 29—42|, M. Przełącznikową |54 s. 34-41|, W. Bobro-wska-Nowak |4 s. 225—2301 , W.J. Dyner 121 s. 5—341. Zabawę w świetle psychologicznej teorii czynności ukazała L. Woło-szynowa |75 s. I-XXI|.
Drugą grupę zagadnień związaną z problematyką zabaw przedstawiają podręczniki psychologii dziecka i pedagogiki przedszkolnej oraz publikacje popularnonaukowe dla rodziców i wychowawców .
Jednym z pierwszy podręczników psychologii dziecka, napisanym dla potrzeb organizującego się w naszym kraju wychowania przedszkolnego, był podręcznik S. Szumana 1651• Autor na podstawie bogatego materiału empirycznego oraz teorii prezentuje w nim, między innymi, zagadnienie istoty i rodzajów, a także rozwoju zabaw dzieci na różnych szczeblach wieku przedszkolnego.
Zagadnieniem etapów rozwoju zabawy dziecka od 0-3 lat, a także zasadami oddziaływania wychowawczego na dzieci w tym wieku w czasie ich zabaw zajmowała się w swym podręczniku H. Spionek |61|. Natomiast w podręczniku poświęconym rozwojowi
9