Pojęcie gospodarka nieruchomościami nie doczekało się jak dotąd jednoznacznego wyjaśnienia. W literaturze przedmiotu można spotkać różne interpretacje, które mają wspólną część związaną z faktem, że w Polsce gospodarka nieruchomościami dotyczy głównie nieruchomości publicznych oraz wpływa, poprzez regulacje szczegółowe, na relacje pomiędzy podmiotami publicznymi a osobami prywatnymi (fizycznymi i prawnymi). Określenie gospodarka nieruchomościami składa się z dwóch odrębnych pojęć.
GOSPODARKA - ogólnie jest traktowana jako działalność mająca na celi zaspakajanie potrzeb materialno-bytowych ludności na pewnych terytoriach. Stąd też funkcjonują takie pojęcia jak gospodarka regionalna, gospodarka narodowa, gospodarka towarowa, gospodarka światowa itp. Gospodarka przyjmuje więc swoje znaczenie w zależności od drugiego słowa, które może dotyczyć całego świat, kontynentu, kraju, regionu, województwa, powiatu, gminy lub poszczególnych nieruchomości (zasobów nieruchomości). Z drugiej strony występują takie pojęcia jak gospodarka przestrzenna, gospodarka ziemią, gospodarka gruntami, gospodarka rolna, gospodarka komunalna itp.
Odrębnym pojęciem jest gospodarka rynkowa - traktowana jako system ekonomiczny, w którym rynek określa sposób produkcji i podziału ograniczonych zasobów.
NIERUCHOMOŚĆ - została zdefiniowana w Kodeksie cywilnym z 1964 r. Traktowana jest ona jako część powierzchni ziemskiej posiadająca konkretnego właściciela. W objaśnieniu gospodarki nieruchomościami ma też znaczenie pojęcie „gospodarowanie" - traktowane jako świadoma działalność ludzi o charakterze indywidualnym lub zbiorowym, polegająca na rozdziale ograniczonych zasobów między konkurencyjne zastosowania na podstawie racjonalnych przesłanek i użycia tych zasobów dla osiągnięcia możliwie najlepszego (optymalnego) pożytku.
Oznacza to w praktyce kalkulację nakładów i wyników w poszukiwaniu ich optymalnego zastosowania i wykorzystania w istniejących warunkach działania. Dotyczy to w szczególności warunków prawnych, politycznych, ekonomicznych, ekologicznych, technicznych itp.
Można to zinterpretować w odniesieniu do nieruchomości poprzez:
1) zespół regulacji prawnych związanych z nieruchomościami;
2) konkurencyjność w dostępie do nieruchomości;
3) optymalne wykorzystanie nieruchomości;
4) transfer praw do nieruchomości.
GEODEZJA KATASTRALNA to dział geodezji, a także nazwa przedmiotu nauczania, zajmującego się opisem czynności geodezyjno-administracyjnych związanych z obsługą podstawowych procedur z zakresu gospodarki nieruchomościami przy wykorzystaniu wiedzy z prawa rzeczonego i administracyjnego, planowania przestrzennego, ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości) i geodezji. Jest to ten segment nauki geodezyjnej, który pełni funkcję usługową w stosunku do planowania przestrzennego, a w szczególności do gospodarki nieruchomościami w jej prawnym i przestrzennym wymiarze. Efektem geodezyjnej obsługi wspomnianych procedur (procesów) są zmiany stanów ewidencyjnych i stanów prawnych nieruchomości, a także wzbogacenie informacji o terenie, umożliwiających efektywny obrót nieruchomościami.
"Geodezja katastralna to dział geodezji zajmujący się opisem czynności geodezyjno-administracyjnych związanych z obsługą podstawowych procedur z zakresu gospodarki nieruchomościami przy wykorzystaniu wiedzy z prawa rzeczowego i administracyjnego, planowania przestrzennego, ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości) i geodezji. Ten segment nauki geodezyjnej pełni funkcję usługową w stosunku do