W pierwszym rozdziale pracy przedstawimy podstawy wykorzystania systemu obliczeń symbolicznych Mathematica do modelowania robotów na trzech przykładach:
— manipulatora sztywnego typu 2R,
— manipulatora typu 2R o elastycznych przegubach,
— robota mobilnego typu monocykl.
Celem jest ukazanie elementów funkcjonalności programu Mathematica, które mogą mieć zastosowanie w modelowaniu kinematyki i dynamiki robotów.
Mathematica jest programem obliczeniowym o szerokim wachlarzu zastosowań, rozwijanym przez firmę Wolfram od ponad 20 lat [1], Wśród ogólnych zastosowań programu Mathematica można wyróżnić:
— obliczenia symboliczne:
— rozwiązywanie równań i układów równań algebraicznych,
— operacje na wektorach i macierzach,
— przekształcanie wyrażeń matematycznych,
— różniczkowanie i całkowanie,
— rozwiązywanie równań różniczkowych.
— obliczenia numeryczne — odpowiedniki wyżej wymienionych obliczeń symbolicznych,
— obliczenia statystyczne i inne,
— importowanie i eksportowania kodu i danych, w tym eksport kodu w języku C,
— wizualizacji danych w formie:
— zaawansowanych wykresów dwu- i trójwymiarowych,
— animacji,
— elementów interaktywnych (umożliwiających np. obserwację przebiegu wykresu w zależności od ręcznie ustawianego parametru).
W odróżnieniu od opisanego w rozdziale 2 środowiska Matlab, Mathematica nie zawiera pakietów dedykowanych modelowaniu robotów. Został natomiast w tym celu stworzony w 1993 roku przez J. F. Nethery’ego i M. W. Sponga pakiet Robotica [3]. Umożliwia on między innymi:
— wprowadzenie kinematyki z użyciem parametrów Denavita-Hartenberga,
— wyliczenie na ich podstawie macierzy kolejnych przekształceń oraz kinematyki,
— wprowadzenie modelu dynamiki poprzez podanie mas, współrzędnych środka masy oraz macierzy inercji poszczególnych przegubów,
— wyliczenie na ich podstawie macierzy modelu dynamiki według formalizmu Eulera-La-grange’a.
W niniejszym omówieniu pakiet Robotica będzie wykorzystywany do wykonywania podanych powyżej operacji.