5833210834

Karta metody. Podstawowy wynik analizy okresu postlaboratoryjnego

MĘŻCZYZN

132 ■
126 ■									;
120 •						T-		-
116 • r: ■					<	■c
108 ■				-?	-
			a			-			&
98	i	i*	t-				"fr	r	tp
90 •
82 -80 ■
76-		m							i-
lii
S:

GLUKOZA. GDYNIA 2007 ZALEŻNOŚĆ ODWIB<U

GLUKOZA. GDYNIA 2007 ZALEŻNOŚĆ OD WIBOI

Rycina 3

Zmienność „norm laboratoryjnych” glukozy w zależności od płci i klas wieku.

92    68    93

94    74    96

97    77    99

96    78    101

96    78    102

96    78    104

99    78    105

102    79    107

102    80    109

104    80    111

107    80    114

111    81    117

113    80    119

115    80    120

118    79    120

118    78    120

118    77    120

117    75    123

118    73    131

Tabela I

Zakresy „norm laboratoryjnych” dla płci i klas wieku.

wielomian 6° Fourier

0-5    66    91

6-10    74    95

11-15    74    96

16-20    73    97

21-25    72    97

26-30    72    97

31-35    73    98

36-40    75    100

41-45    77    102

46-50    78    105

51-55    78    108

56-60    78    111

61-65    77    114

66-70    76    116

71-75    75    118

76-80    75    118

81-85    75    118

86-90    72    117

91-95    66    118 brze. Wyniki pracy tego laboratorium porównano z grupą 30 innych polskich laboratoriów. Rozrzut średniej wartości GZR wyników badania glukozy w całej badanej grupie wynosił od 83,7mg/dL do 96,78 mg/dL ze średnią 90,05 mg/dL. Zastosowanie metody JEG umożliwiło tego rodzaju dokładną identyfikację poprawności i odchylenia średniej wyników (z całego roku) od wartości, którą uznano za referencyjną. Podane średnie można z kolei porównać ze średnią opublikowaną przed 6 laty [11,17] na podstawie analizy 117 054 wyników badania glukozy z 6 polskich laboratoriów; wynosiła ona 91,26 mg/dL. W omawianym tu laboratorium średnia obliczona na podstawie 96 131 badań w 2007 r., wyniosła 92,46 mg/dL (ryc.1) Na koniec średnia wartość „normy” glukozy obliczona z 13 wartości podanych w piśmiennictwie wyniosła 91,53 mg/dL [11],

Poprawność wyników odgrywa szczególnie istotną rolę przy próbie harmonizowania wyników na większym obszarze [18, 21]. W świetle własnych badań [10] nie jest to problem bezdyskusyjny. Powyżej przedstawiono dane rozrzutu, które dokumentują zmienność średniej wartości poziomu glukozy w zależności od geograficznej lokalizacji (?) laboratoriów [8, 9]. Program JEG posiada funkcję umożliwiającą bardzo łatwą, automatyczną harmonizację dowolnych zbiorów wyników tego samego składnika surowicy, pytanie jednak, czy ma to realny sens, zwłaszcza na wielkich i wielostronnie zróżnicowanych obszarach.

W pewnym sensie „odwrotnością” procesu harmonizacji jest identyfikacja podzbiorów istotnie różniących się od pozostałej większości. W praktyce jest to przede wszystkim problem kontrahentów [16]. Chodzi o sytuację, w której duże labora-

146