5996832605

71

W. Szafera (1959, 1972) włączony do Prowincji Pontyjsko-Pannońskiej. Mamy tu zatem do czynienia z różnicą w zaliczeniu do wysokich rangą jednostek regionalnych. Niewątpliwie Wołyń Zachodni łączy się pod względem charakteru roślinności naturalnej z pozostałą częścią Wołynia, ciągnącą się od Bugu na zachodzie po Dniepr na wschodzie. Wyrazem tego jest na przykład specyfika geobotaniczna lasów grądowych, wykształcających się tu w postaci wołyńskiej odmiany regionalnej zespołu Tilio-Carpinetum. Region ten stanowi pewną całość, tak pod względem stosunków geobotanicznych, jak i pod względem innych charakterystyk przyrodniczych. Co do tego niniejsze opracowanie daje wyniki pozostające w zgodzie z propozycjami W. Szafera. Wątpliwości dotyczą zatem zakwalifikowania tego regionu jako całości do jednej z sąsiadujących wielkich jednostek regionalnych, to jest prowincji, a w konsekwencji tego także i obszarów. Mając do wyboru zaliczenie Wołynia bądź do Prowincji Środkowoeuropejskiej z Obszaru Europejskich Lasów Liściastych i Mieszanych, bądź do Prowincji Podolsko-Mołdawskiej z Obszaru Europej-sko-Syberyjskiego Stepowego; przychylam się jednoznacznie do pierwszego z tych rozwiązań. Roślinność naturalna Wołynia jest przede wszystkim roślinnością leśną i ma tylko na stosunkowo niewielkich fragmentach charakter leśno-stepowy, inaczej niż na przyległym od południa Podolu, gdzie formacja lasostepu ma przewagę nad formacją leśną. Ocena ta opiera się na analizie przeglądowych map roślinności naturalnej zachodnich części ZSRR oraz na danych z opracowania geobotaników ukraińskich (Szelag-Sosonko i in. 1982). Jak wskazują dostępne dane geobotaniczne głównym zbiorowiskiem potencjalnym omawianego obszaru jest las dębowo-grabowy, który najprawdopodobniej zaliczony być może do tego samego zespołu, który występuje także w środkowej i wschodniej Polsce (Tilio-Carpinetum). Według wszelkiego prawdopodobieństwa podobna sytuacja jest i w innych grupach zbiorowisk leśnych. Natomiast obecność na pewnych obszarach roślinności stepowej stanowi o odrębności tego działu w ramach prowincji i obszaru.

4 4. PODZIAŁ HIERARCHICZNY POLSKI NA REGIONY GEOBOTANICZNE (Oznaczenia jak na załączonej mapie schematycznej — ryc. 24)

Prowincja środkowoeuropejska (a — f)

Podprowincja południowobałtycka

A. DZIAŁ POMORSKI

A.l. Kraina Brzegu Bałtyku

A. 1.1. Okręg Zachodni, podokręgi (w granicach RP): a — Świnoujski, b — Dziwnowski, c — Mierzyński.

A. 1.2. Okręg Środkowy, podokręgi: a — Jezior Jamno i Bukowno, b — Ustczański, c — Mierzei Łebskiej, d — Smołdzińsko-Gacki, e — Jastrzębiogórski.

A. 1.3. Okręg Wschodni, podokręgi (w granicach RP): a — Mierzei Helskiej, b — Mierzei Wiślanej.

A.2. Kraina Pobrzeża Południowobałtyckiego

A.2.1. Okręg Niziny Szczecińskiej, podokręgi (w granicach RP): a — Kar-siborski, b — Nowowarpnowski, c — Puszczy Wkrzańskiej, d — Dąb-ski, e — Stepnicki, f — Goleniowski, g — Czarnogłowski.