6518466005

4

AR

gdzie: R₀ oznacza rezystancję przewodnika przed zmianą temperatury

Współczynnik ten określany jest w praktyce jako średni współczynnik temperaturowy rezystancji dla zakresu zmian temperatury w granicach od 0°C do 100°C, skąd wynika następująca postać jego definicji:

_a = ^Ro _ _L. ^.00 ^Ro m 100°C R₀ ’ 100 Ll°cJ

gdzie: Rioo, Ro - rezystancje przewodnika odpowiednio w temperaturach 100°C i 0°C

Metale stosowane do budowy przetworników rezystancyjnych powinny spełniać następujące wymagania:

■    mieć duży współczynnik temperaturowy rezystancji

■    dużą rezystywność, co pozwala na konstruowanie przetworników o małym wymiarach

■    stałe właściwości fizyczne

■    brak histerezy temperaturowej

■    łatwość odtwarzania metalu o identycznych właściwościach, co umożliwia wymienność przetworników

■    odporność na korozję

■    wysoką temperaturę topnienia

■    dostateczną wytrzymałość mechaniczną

Metalem najlepiej spełniającym powyższe wymagania jest czysta platyna (Pt). Ponadto do budowy termorezystorów stosuje się nikiel (Ni) i miedź (Cu). Podstawowe parametry tych metali podaje Tablica 1

Tablica 1

Metal	Zakres zastosowania		Rezystywność
	typowy	graniczny
	°c	°c	pQm	-
Platyna	-200 + +850	-250 ++1000	0,1	1,385
Nikiel	-60 ++150	-60 ++180	0,1	1,617
Miedź	-50 ++150	-	0,017	1,426