6355537273

Sylwetki

dworskiego (św. Anny), zaprezentowany na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego dnia 15 kwietnia 1935 r. Leon i Zygmunt Estreicherowie -uczestnicy i świadkowie przedstawienia, opisali je później jako „jedno z najefektowniejszych i najbardziej hałaśliwych wydarzeń” ich życia uczniowskiego⁸. Podobnie wysoką ocenę wystawił inscenizacji sam Osterwa⁹, który w następnych latach chętnie i często polecał ów program teatrom całej Polski.

Do 1939 r. Antoni Balicki opublikował jeszcze m.in.: poradnik dla uczniów: Najnowsza polska pisownia (ze słowniczkiem) (Kraków 1920), broszurę Matce... (Kraków 1929), szeroko komentowane przez krytykę literacką tłumaczenie z języka niemieckiego fragmentu dramatu S. Wyspiańskiego Weimar 1829 (Kraków 1932), wybór kazań Piotra Skargi (zawarty w tomie Skarga pośród nas\ 1936) oraz rozprawę Uroczystości jubileuszowe w 350-lecie istnienia I Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego pod wezwaniem św. Anny w Krakowie w dn. 19 i 20 listopada 1938 (Kraków 1938). Uzyskał także ministerialną zgodę na przygotowanie wypisów z literatury polskiej dla szkół zawodowych. Klęska kampanii wrześniowej oraz czarna noc hitlerowskiego terroru sprawiły, że pracy tej nie ukończył.

Podczas okupacji Balicki prowadził naukę w Liceum Administracyjno-Handlowym w Krakowie, organizował także, z pomocą synów, tajne nauczanie.

Po wojnie autor Dla ludzi jeszcze intensywniej związał się z działalnością dydaktyczną na rzecz sztuki scenicznej. W marcu 1945 r. przystąpił jako wykładowca do otwartego przezjerzego Ronarda Bujańskiego Studium Aktorskiego przy Starym Teatrze w Krakowie¹⁰, gdzie znalazł się w gronie znajomych i przyjaciół z lat przedwojennych - wykładali tam, m.in. Tadeusz Kantor, Zygmunt Leśnodorski, Juliusz Osterwa. 17 października 1946 r. Studium, wraz z dwiema innymi szkołami aktorskimi, uległo przemianowaniu na Państwową Szkołę Dramatyczną; cztery lata

później, rozporządzeniem z dnia 1 stycznia 1949 r., PSD otrzymała nową nazwę - Państwowa Wyższa Szkoła Aktorska, a także nowe władze, z Balickim jako wicedyrektorem. Od 1 września do 28/30 listopada 1949 r. Balicki pełnił także funkcję dyrektora tejże placówki. Był to jednak trudny okres w życiu dydaktyka. Postępująca choroba układu krążenia, spory wiedzione z ówczesnym aparatem politycznym - znaczone atakami na bezpartyjnych przedstawicieli krakowskiej inteligencji - oraz nieporozumienia, wynikłe w trakcie i po Ogólnopolskim Zjeździe Państwowych Szkól Artystycznych (24-31 października 1949 r.), doprowadziły do złożenia w dniu 28 listopada przez Balickiego dymisji z funkcji dyrektora placówki¹¹.

Epizodem - co zostało wspomniane już na wstępie niniejszego artykułu - okazał się pobyt Antoniego E. Balickiego na stanowisku wykładowcy krakowskiej PWSP. Jednym z ważniejszych dokumentów odnoszących się do osoby Profesora, to wypełniony jego ręką kwestionariusz osobowy o dacie dziennej 24 września 1948 r. Balicki pisał o sobie skromnie: „Służba w szkolnictwie od 1 września 1906 r. do bieżącej chwili. Od 1 września 1906 - 1 luty 1919 w Państwowym III Gimnazjum w Krakowie. Od 1 lutego 1919 aż do dnia dzisiejszego w Akademii Handlowej, która to szkoła zmieniała często nazwę. Obecnie Liceum Administracyjno-Handlowe i Liceum Handlowe, [ul. | Loretańska 18. Oprócz tego wykładowca w Szkole Dramatycznej - Miejskiej, w latach 1925-1932; Państwowej Szkole Dramatycznej od roku 1945 aż po dzień dzisiejszy. Liczne wykłady na kursach a. świetlicowych b. pracy w grupach itp. Liczne prace drukowane itp.”¹².    -

Pogarszający się stan zdrowia oraz oddalę- 109

nie od najbliższych, zmusiły małżeństwo Balic- -

kich do opuszczenia Krakowa. W ostatnich latach życia oboje zamieszkali w Warszawie.

Prof. Antoni Euzebiusz Balicki zmarł 12 V 1956 r. Pochowany został w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Powązkowskim (kw. 124, rz. 6, grób 29).

Konspekt nr 2/2007 (29)