672580790

Obok terminologii ściśle literackiej objęto Słownikiem również nauki pomocnicze literatury, a więc nazwy samych dyscyplin i umiejętności w ścisłym sensie pomocniczych lub samodzielnych, ale u¹ pewnym zakresie użytecznych dla badań literackich, i nieco obszerniej słownictwo księgoznawcze, a więc nazwy rodzajów piśmiennictwa poza literaturą piękną, elementów książki, terminy bibliograficzne, bibliotekarskie, edytorskie itp. Tu jednak zastosowano selekcję i dano tylko wybór, gdyż terminologia la, łącząca się z wyspecjalizowaną działalnością zawodową, jest bardzo rozbudowana i zasobna, a badaczowi literatury potrzebna w zakresie o wiele węższym, ponadto zaś istnieją już polskie słowniki specjalne (bibliotekarski. archiwalny, wydawniczy), do których można zainteresowanych skierować.

3. Hasła i ich układ

Zasadniczo przyjęto rzeczownikową formę haseł, z niewidoma odstępstwami na rzecz przymiotników lub czasowników oraz haseł wielowyrazowych. występujących w ustalonym porządku wyrazów. Wszystkie hasła można podzielić na główne z objaśnieniami i wtórne, odsyłaczowe. W śród haseł głównych występują hasła wyłącznie rzeczownikowe i te same z określnikami. Określniki na ogół zwężają zakres terminu. Najpierw zatem umieszcza się hasło ogólniejsze bez określnika. a potem hasła złożone w kolejności alfabetycznej określni-ków. Trzeba jednak pamiętać o tym, że słownik nie systematyzuje pojęć, lecz je wykazuje w porządku formalnym i że specyfikacji za pomocą określników nie dokonywa się z jednego tylko punktu widzenia. W tym samym zatem szeregu znajdą się hasła wydzielone na podstawie różnych zasad podziału i pozostające w różnych wzajemnych stosunkach. Może się zdarzyć, że wielowyrazowy termin ma własne, często specjalne znaczenie, niezależne od zakresu podobnego terminu jednowyrazowego lub z odmiennym określeniem. Każde zatem hasło należy traktować jako osobny układ wyrazów i tu poszczególnych wypadkach wnikać w treść i zakres odpowiadającego mu pojęcia. Obok haseł podano w nawiasach nazwy synonimiczite, które wystąpią u¹ odpowiednich miejscach alfabetu jako hasła tylko odsyłaczowe. Wszystkie hasła i odsyłacze włączone są w jeden układ, uszeregowany według alfabetu polskiego, tj. odróżniający litery łacińskie i te satne litery z polskimi znakami diakrytycznymi