Krzewić kulturę fizyczni} znaczy [...] tyle, co kształtować świadomą, afirmatywną i aktywną postawę wobec ciała i jego potrzeb, uczyć, jak poprawiać naturę, zmieniać obyczaj, doskonalić się.
Maciej Demel
Niniejsza książka powstała z chęci zabrania głosu w dyskusji nad nowym kształtem procesu edukacji fizycznej. Przeobrażenia, jakie nastąpiły w wyniku reformy systemu kształcenia i wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, stały się impulsem do wprowadzenia zmian w wielu dziedzinach życia. Dotyczy to również niezwykle ważnego obszaru, jakim jest przygotowanie młodych ludzi do samodzielnego życia w przyszłości. W ramach wspomnianej samodzielności mieści się uczestnictwo współczesnego człowieka w kulturze fizycznej, do którego ma przygotować między innymi szkoła, czyli instytucja odpowiedzialna za jego wszechstronny rozwój. W związku z tym podejmowane inicjatywy powinny zmierzać w kierunku wprowadzania takich zmian, które byłyby zgodne z potrzebami i oczekiwaniami ogólnospołecznymi.
Rozpatrując problem zmian, dotyczący także kultury fizycznej, należy sobie uświadomić istotę tego procesu, który, jak pisze M. Demel,
polega na krytycznym atakowaniu współczesności, przezwyciężaniu tradycji przeżytych i szkodliwych, podważaniu autorytetów, empirycznym sprawdzaniu tzw. prawd oczywistych. Polega na ciągłym niepokoju i poszukiwaniu, na równoczesnej penetracji stanu aktualnego, jego genezy i perspektyw. Tak przyjęty proces unowocześniania toczy się według praw dialektyki, ujmuje bowiem zjawiska w ich dynamice, kompleksowości i sprzecznościach wewnętrznych'.
1 M. Demel 1973, Szkice krytyczne o kulturze fizycznej, Sport i Turystyka, Warszawa, s. 17.