Magdalena Bainczyk
Trybunał stwierdził, że w przypadku A. Tysiąc doszło do naruszenia przez państwo polskie art. 8 Konwencji33, który chroni prawo życia prywatnego przed arbitralną ingerencją ze strony władzy państwowej. W szczególności ingerencja taka musi być przewidziana w ustawie oraz konieczna w demokratycznym społeczeństwie ze względów wymienionych w art. 8 ust. 1 Konwencji. Trybunał zauważył przy tym, iż w każdym przypadku musi mieć miejsce sprawiedliwe wyważenie interesu indywidualnego i publicznego. Natomiast w zakresie kształtowania treści konkretnych przepisów, które winny się opierać na wyważeniu tychże interesów, państwa-strony Konwencji posiadają margines uznania34. W odniesieniu do sprawy Alicji Tysiąc wyważenie interesów jednostkowego i publicznego nastąpiło m.in. w art. 4 a ustawy. Dlatego też Trybunał nie zajął się kwestią zgodności tychże przepisów z Konwencją. Stwierdził jedynie, że jeżeli państwo dopuszcza aborcję w niektórych wypadkach, to jego obowiązkiem jest stworzenie odpowiednich procedur gwarantujących wykonanie przepisów ustawy, w szczególności w sytuacji konfliktu pomiędzy kobietą, która chce dokonać aborcji w oparciu o przepisy ustawy, a lekarzami, którzy mają wydać zaświadczenie, będące przesłanką dla wykonania legalnego zabiegu, lub przypadku konfliktu między samymi lekarzami. W ramach tej procedury powinno dojść do wysłuchana zainteresowanej strony, której powinna również zostać wydana uzasadniona pisemna decyzja. Ponadto procedura musi gwarantować wydanie decyzji na czas, a nie post factum3S. Trybunał po analizie rozporządzenia ministra zdrowia oraz ustawy o zawodzie lekarza stwierdził, iż prawo polskie nie zawiera takich gwarancji proceduralnych.
Podsumowanie
Przyjmowanie przez sądy europejskie marginesu uznania w zakresie oceny zgodności działań podejmowanych przez państwa z prawami podstawowymi wskazuje, że obecnie brak jest konsensusu w zakresie szczegółowego określenia standardu ochrony praw podstawowych zarówno w ramach systemu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, jak i prawa wspólnotowego.
33 Art. 8 1. Konwencji „Każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji. 2. Niedopuszczalna jest ingerencja władzy publicznej w korzystanie z tego prawa, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie i koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób".
34 Orz. ETr PrCz Alicja Tysiąc przeciwko Polsce, Izba [Sekcja IV], skarga nr 5410/03, par. 104 nn.; M. A. Nowicki, Wokół Konwencji Europejskiej, Kraków 2006, s. 210.
35 Orz. ETr PrCz Alicja Tysiąc przeciwko Polsce, Izba [Sekcja IV], skarga nr 5410/03, par. 116 nn.
154