7186603778

Rektorzy WSP/AP

wydania fundamentalnych prac J.J. Rousseau, J. Deweya i J.H. Pestalozziego. Później prowadził badania nad samokształceniem robotników i kulturą robotniczą. Publikował na temat różnych zagadnień pedagogicznych, m.in. pracy i funkcji nauczyciela, zasad nauczania i wychowania, wychowania w nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, procesu nauczania, kultury życia codziennego. Inicjował wiele prac zbiorowych, np. Wprowadzenie do teorii nauczania (1961). Do najcenniejszych jego publikacji należą: Kształcenie i doświadczenie (1961), Wychowanie człowieka w zmiennej społeczności. Studia z filozofii wychowania (1964), 0 kulturze współżycia. Rozważania i propozycje (1967) oraz Proces kształcenia i jego uyznaczniki (1970). Jego dorobek obejmuje ponad sto pozycji. Wypromował ok. 300 magistrów oraz kilkunastu doktorów, wielu spośród jego uczniów zostało później profesorami.

Był redaktorem „Chowanny” (1920-30), współredagował „Kulturę Pedagogiczną” (od 1933) oraz serię wydawniczą „Biblioteka Pedagogiczno-Dydaktyczna” i był redaktorem „Biblioteki Wychowawczej”. Uczestniczył w konferencjach w I.iege (1936), Genewie (1038) i Paryżu (1938). Współpracował ze Związkiem Nauczycielstwa Polskiego, przewodniczył obradom jego IV Kongresu Pedagogicznego w Krakowie w 1939 r. Po wojnie brał udział w kongresach pedagogicznych w Pradze (1945) i Moskwie (1947). Był członkiem Komisji Socjologicznej i Komisji Filozoficznej PAU oraz Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Był także członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Uczestniczył w założeniu w Krakowie Klubu Inteligencji Demokratycznej „Kuźnica” (1945).

Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotą Odznaką ZNP.

Był człowiekiem utalentowanym i bardzo wszechstronnym. Interesował się historią sztuki, uprawiał malarstwo, grafikę, fotografię i twórczość literacką, a także sport i turystykę.

Zmarł 1 października 1971 r. w Krakowie.

Konspekt nr 1/2006 (25)