7255413545

133

w transkrypcji), pochodzących z ksiąg ziemskich pyzdrskich l-X, z lal 13 9U-1447. Zamieszczona również 744 fotografie umożliwiające sprawdzenie transliteracji z podobizna oryginału. Przedstawiony materiał ułożony jest wg rąk pisarskich. Rkpsy ksiąg przechowywane są w Archiwum Państwowym w Poznaniu pod sygn. Z. 1-10. Skrót źródła wprowadzono w t. 111. Wcześniej materiał z ksiąg pyzdrskicłi cyiowanu w Sslp za fragmentarycznymi różnymi jeeo wydaniami, tkscerpcja niepełna Wiesława nory***. ~ Cf AKII III 271-471, BMWanz 1857 II 791-840. 1858 I 237-277, 1858 IV 639-674 i 1861 III 1-51, JP XXXIII 381-391, /.dbz II, Przyb.

R Rozprawy' i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznegti Akademii Umiejętności, t. I-XV, Kraków' 1874-91. Rozprawy Akademii Umiejętności, Wydział Filologiczny, t. XVI i nn., Kraków 1892 i nn. — Numeracja tomów bez względu na serie.

R I 40-48 Szujski Józef, Trzy zabytki języka polskiego XIV i XV wieku. — Z lego źródła w Sslp nie cytowano żadnych materiałów, korzystano z nowszych wydań zabytków.

R I s. XXXVII-XLVIII Kluczycki Franciszek, F.pistoła św. Bernarda o chowaniu czeladzi. — Tekst łaciński i polskie tłumaczenie pochodzą z rkpsu A nr 92 z księgozbioru kanoników regularnych laterańskich w Krakowie. Rkps formatu in quarto zawierał m in. Iractatus dc imirntione Chriui, Trac.tatus aureus de Umgimdinc et hcatitudinc wtae oraz traktat alchemiczny, po którym zapisano list św. Bernarda po łacinie, a na k. 9(Jr-92v po polsku. Ust św. Bernarda był pisany prawdopodobnie przez dwóch pisarzy. Nowsze wydanie listu św. Hernarda z tego rkpsu sporządził w 1932 r. O. Griinenthal. Tekst został opublikowany w Berlinie w 1952 r. w Zeitsehrift fur Słavi-scht Philologic XXI, zesz. 1, s. 64-89 w artykule Dic Hausotdnung des Hciligcn Retnhard ut\d ihrc słaviuhen Fatsungc.n. Rkps zaginął. W Sstp materiał datowano XV' p. post.

R XIII s. XXIII-XXłV Menćik Ferdynand. Pieśń kościelna polska z w. XV, Kraków 1889.

~ Pieśń o incipicie Poprośmy Świętego Ducha byciu mi byli pmw>ej wiary została odnaleziona przez Ferdynanda Mencika w zbiorach Nadwornej Biblioteki w Wiedniu. Pieśń znajdowała się na pergaminowej karcie, klóra stanowiła wcześniej oprawę nieznanej księgi. Karta la, jak wynika / treści i zapisu Ciacoviensis dioecesis, była fragmentem większego dokumentu dotyczącego diecezji krakowskiej. Polska pieśń podobna jest do łacińskiej pieśni Vet\i Sanctc Spiritus, ale nie jest jej tłumaczeniem. Jak twierdzi wydawca, pieśń polska prawdopodobnie była śpiewana przed kazaniem. W Sslp materiał datowano XV p. post. I^sy rkpsu po wydaniu są nieznane.

R XIII 308 cf. SahcReg 1.

R XIII 311 cf. SafacRcg 12, Bfa/zę 14.

R XVI 304-372 Bruckner Aleksander, Średniowieczna poezja łacińska w Polsce, [I], Kraków 1892. — Wśród omawianych przez aulora średniowiecznych rkpsów ? poezją łacińską znajduje się jeden (omówiony na s. 312-372) z glosami polskimi. Jest to rkps Ces. Bihl. Pub), w Petersburgu Lat. XVII O 18 pochodzący z Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, „dokąd z jakiejś klasztornej przewieziony”. Rkps powrócił do Biblioteki Narodowej w Warszawie na mocy traktatu ryskiego, ale został spalony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki. Pisany kilkoma rękami z pierwszej połowy XV w. Rkps zawiera s/erog utworów poetów łacińskich siarożytnych i średniowiecznych, humanistów włoskich a także utwory autorów polskich: Marcina ze Słupcy epiiafium biskupa Andrzeja Laskarza z Gosławic, tegoż epitafium Wincentego Z Szamotuł i (irzegor/a z Sanoka epitafium W ładysława Jagiełły'. Część tych utworów jest głosowana; nieliczne na ogół głosy drukowane są na s. 313. 319-324. 326-33U. 332. 334-341. 343-347. 349-350. W Sslp od t. IX uzupełniano konteksty łacińskie do glos w Elegii Ma-Kimiana (s. 340) wg wydania Richarda Webstera Ihe Elegie* of Maximiat\us z 1900 r, do glos w De raptu Prosapinae <s. 344-345) wg wydania Juliusza Kocha Claudii Claudiom Carmma_% Lipsk 1893. W Sslp materiał datowano XV p. pr.

R XIX Bobowski Mikołaj, Polskie pieśni katolickie od najdawniejszych czasów do końca XVI wieku, Kraków 1893. ~ W obszernym wstępie aulor Opisuje historię kształtowania się pieśni polskiej. Zebrane w tomie XV-wicczne teksty Bobowski pogrupował wg treści: pieśni o Matce Boskiej, kolędy, pieśni wielkopostne, wielkanocne, na Zielone Świątki, na Boże Ciało, u świętych i dekalogi. Przedstawiane w tym tomie pieśni są w większości przedrukami z opracowań następujących autorów: W. A. Maciejowskiego Dodatki do piśmiennicza poUdego od czasów najdawniejszych aż