7255413573

marginesie (zapiski polsko-łacińskie), w miarę 'zapoznawania się właściciela księgi z nemami źródłami. W całym rkpsie jest okoln 2000 naw polskich i 80(1 niemieckich, w przeważającej mierze nazywających „przedmioty historii naturalnej”. .Antibolonicnutn jest słownikiem lekarskim, zawierającym [...] to wszystko, co stoi w jakimkolwiek związku z praktyką lekarską i aptekarską. Są tu zatem wyliczone nie tylko minerały', rośliny i zwierzęta oraz preparaty z nich otrzymywane, ale pokarmy i napoje, nazwy chorób i członków' zwierzęcych oraz różnego rodzaju sprzęty apteczne i pr/yhory, których lekarz może używać*⁹ (Symbolu T $. 39*40). Na końcu łomu II Rostafiński umieścił „cztery tablice podobizn w zmniejszeniu“ z czterech stron lego rkpsu (22, 122. 489, 512). Od II tomu Sstp korygował niektóre odczytania Rostafińskiego wg poprawek w artykule Marii Ror-suckiej Słownik przyrodniczy Jana Sumki z 1412r. Poprawki do przedruku J. Rostafińskiego. Rozprawy Komisji Językowej 1. Wrocławskie 1o warzy siwo Naukowe, Wtocław 1959. s. 205-212. Najnowsza bibliograficzna wzmianka o rkpsie w ChrcstWRz s. 208, wraz z publikacja łacińskich i polskich nazw z czterech stron z końca rkpsu. Materiał z tego źródła Sstp datował wg daty z rkpsu - 1472. Glosy z tylnej okładki są datowane tak samo jak cały rkps. Natomiast pięć polskich glos, znajdujących się na pergaminowej karcie na przodzie rkpsu Sstp datował XV p. post.

2.    Kkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 774. Znajduje się on w Materiałach na strunach 59-71 i obejmuje liry polskich nazw 1884-2321. — Rkpsjcsl papierowym kodeksem in folio, liczącym .192 strony + VII. Zawiera on kilkadziesiąt różnych tekstów, pisanych różnymi rękami. Wiele z nich związanych jest z szeroko pojętą ówczesną medycyną. Piekosiński ocenił papier kodeksu na i. 1478 i na niego powołuje się Rostafiński datując rkps. Natomiast Wisłocki w swoim Katalogu oraz autorzy nowego Kam logu ś redn i owi cczny ci i rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej datują go „1463 cl ca”. Robią to na podstawie kolo łonu na k. I74r.: Pinii Salcmitanus Fgidius f)eurhuó, dc a. d. sciliceJ isto millesimo quadrucntesiino s«xugpsimo terno, veł sic 1463. Krytykują też datowanie Pickosi (takiego, pisząc. że nie pr/emawiają */a nim żadne argumenty. Kilka traktatów tego kodeksu zawiera polskie glosy, będące nazwami botanicznymi i anatomicznymi. Rostafiński wydał polskie glosy botaniczne ze wszystkich tekstów. Na k. 12 lv wtrącony jest początek słowniczka roślinnego łacińsko-polskie-go (nazwy łacińskie ty lko do litery O), pisany inną. późniejszą ręką. Wisłocki ocenia tę rękę jako XVI-wieczną; drukuje w swoim Katalogu kitka glos holanicznych / początkowej partii tego słowniczka. Rostafiński pisze, źe dalszy ciąg tego słowniczka zaginął. Autorzy nowego Katalogu średniowiecznych rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej podają, że w XV i na początku XVI w. kodeks ten hył własnością Michała z Janowa, bowiem zapiski jego reki zidentyfikowano na licznych kartach. Rostafiński niezbyt wysoko ocenia kopistę rkpsu oraz autora późniejszego słowniczka. Obaj popełniali liczne błędy przy dopisywaniu polskich synonimów do nazw łacińskich. W Sstp glosy z tekstów innych niż wspomniany słowniczek drukowano z datą 1478, natomiast glosy' ze słowniczka (nry polskich nazw 2007-2103) z dalą ca 1500. Kilku glos podanych przez autorów nowego Katalogu .<n>-dniowiecznych rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej z k. 1 r-4v oraz z k. lir i llv Rostafiński nie wydał. Będą one wykorzystane w suplemencie. — Cj. CatCodJag VI poz. 1.

3.    Rkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 777. Znajduje się on w Materiałach na stronach 72-74 i obejmuje nry polskich nazw 2322-2403. — Rkps jest papierowym kodeksem in folio, liczącym 194 karty + VIII. Wisłocki w swoim Katalogu datuje go ogólnie na XV w., natomiast autorzy nowego Katalogu średniowiecznych rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej datują go ca 1460, co jest chyba pomyłką, howiem daty w samym rkpsie są późniejsze. Zawiera on cztery różne teksty, wszystkie związane z szeroko pojętą ówczesną medycyną. Pisane są. według autorów nowego Katalogu, dosyć starannie tą samą ręką. Rkps ten był, jak pisze Rostafiński, własnością Jana Weisa, który w r. 1456 zapisał się na Uniwersytet Krakowski, a w r. 1462 uzyskał tytuł magistra. „Następnie wyjeżdża do Włoch i zostaje licencjatem medycyny w Padwie w r. 1465, a umiera w r. 1498. Był to bardzo znakomity' lekarz i uczony, wyrastający swymi poglądami ponad wiek, który go wydał” (Symbolu I s. 53). On jest autorem wszystkich tekstów tego rkpsu oraz glos. Część glos wydał Wisłoc ki w swoim Katalogu. Większość polskich wyrazów jest na k. Ir w ..zapisce lekarskiej”, jak nazwał ten tekst Rostafiński w swojej pracy Jana lielsu zapiska treści lekarskiej, zarazem najdawniejszy przyczynek do floty Krakowa z rękopisu XV w.. Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Malcmalyczno--Przyrodniczego AU XIV Kraków 1886. s. 1—53. Jest to pisany w dwóch kolumnach zestaw leków prostych, przeważnie po polsku i po łacinie, czasem tylko po -łacinie, a czasem tylko po polsku. Po-