30 Wiktor Bross - chirurg i uczony
Działalność naukowa
Prowadząc działalność naukową Wiktor Bross nie ograniczał się tylko do torakochirurgii. Tematyka jego prac była dosyć szeroka i obejmowała wiele dziedzin chirurgii klinicznej i doświadczalnej, czego przykładem są jego przedwojenne publikacje.
Będąc asystentem Kliniki Chirurgii na Uniwersytecie Jana Kazimierza, Wiktor Bross przez cały czas kontynuował badania doświadczalne w zakładach teoretycznych. Wraz ze swoimi kolegami, asystentami tych zakładów, zajmował się również chirurgią eksperymentalną. Pewnego rodzaju podsumowaniem jego badań doświadczalnych i klinicznych była praca habilitacyjna opublikowana w 1938 r., poświęcona zaburzeniom czynności układu współczulno-nadnerczowego35 pod tytułem „Zagadnienia chirugiczne w zaburzeniach czynności układu współczulno-nadnerczowego”. Badania kliniczne i doświadczalne.
W okresie lwowskim doktor, a następnie docent Wiktor Bross opublikował 36 prac naukowych i 7 streszczeń - wśród nich znaczące miejsce zajmują prace doświadczalne. W czasopismach zagranicznych ukazało się jego 10 publikacji. Był samodzielnym autorem 13 prac, a w pozostałych publikacjach był jednym z 2 lub 3 współautorów. Przy pracach tych współpracowali z nim następujący pracownicy Wydziału Lekarskiego we Lwowie: Henryk Hilarowicz36, Piotr Kubikowski37, Henryk Długosz38, Stefan Koczorowski39, Józef Sieniawski40 i Tadeusz Ostrowski.
W latach 1938-1939 po otrzymaniu stopnia docenta veniam legendi, oprócz prowadzonej dotychczas pracy naukowej i pracy klinicznej, Wiktor Bross rozpoczął wykłady z chi-
35 Księga Protokoły lata 1937/1938. 2 czerwca 1938 r. sprawa habilitacji doktora Wiktora Brossa. Wybrano komisję w składzie: dziekan - prof. Ostrowski, prof. Koskowski, prof. Nowicki, prof. Altwiński; pkt. 10 Sprawa habilitacji Dr. Brossa; 9 czerwca 1938 r. Prof. Ostrowski przedstawia sprawozdanie komisji wnoszącej o dopuszczenie do drugiego aktu habilitacji, uchwalono pozostawiając komisję w tym samym składzie; 23 czerwca 1938 r. punkt 8, sprawa habilitacji doktora Brossa - prof. Ostrowski odczytuje referat komisji. Przedstawia jednomyślny wniosek komisji o dopuszczenie doktora Brossa do dyskusji habilitacyjnej. Uchwalono jednogłośnie.
36 „Album chirurgów polskich” red. Witold Rudowski i Andrzej Środka. PAN Wydział Nauk Medycznych Wrocław 1980, s. 88. Prof. Henryk Hilarowicz specjalizował się w chirurgicznym leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Zajmował się chirurgią doświadczalną i metodami znieczulania. Opracował metodę leczenia nadciśnienia samoistnego (sympatektomia brzuszna).
37 Piotr Kubikowski, rówieśnik Wiktora Brossa, asystent, starszy asystent, adiunkt Zakładu Farmakologii, wspólnie przygotowali 13 prac naukowych. Po wojnie od 1948 r., kierownik Katedry Farmakologii, a następnie dyrektor Instytutu Leków w Warszawie.
38 Skład Henryk Długosz był asystentem w klinice prof. Renckiego, s. 66.
39 Należy w tym miejscu rozpocząć opis wieloletniej przyjaźni i współpracy między Wiktorem Bros-sem a Stefanem Koczorowskim, początkowo studentem Wiktora Brossa, uczniem, współpracownikiem i przyjacielem. Pierwsze prace, jakie powstały wspólnie w 1937 r. zapoczątkowały trwającą kilkadziesiąt lat współpracę naukową, która przyniosła wiele publikacji. Stefan Koczorowski ukończył studia w 1934 r., w 1938 r. otrzymał stopień doktora medycyny.
40 Skład Józef Sieniawski starszy asysten w Klinice Chirurgii we Lwowie, s. 66.