7334803688

26 Wiktor Bross - chirurg i uczony

tematów były trudne warunki życia ze względu na niskie płace. Kontrakty podpisywane z asystentami z roku na rok nie były rewaloryzowane, co powodowało pogarszanie się stopy życiowej. Wielu asystentów oprócz obowiązku prowadzenia zajęć dydaktycznych ze studentami (4-7 godzin dziennie), szczególnie w klinikach i zakładach prowadzących badania eksperymentalne, poświęcało na badania naukowe wiele godzin (przeciętnie asystenci kontraktowi przeznaczali na pracę co najmniej 10 godzin dziennie). Mimo przyznania asystentom, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego 9 i 10 kategorii płac, w roku 1933/34 młodszy asystent otrzymywał ok. 170 zł brutto, a zastępca asystenta - ok. 90 zł brutto miesięcznie. Było to zdecydowanie mniej, niż zarabiali inni urzędnicy państwowi tamtego okresu. Mimo tych trudnych warunków Wiktor Bross mieszkając w klinice mógł częściowo odkładać pieniądze na wyjazdy zagraniczne, podczas których poznawał nowoczesne techniki chirurgiczne. Pracując sumiennie i poświęcając wiele godzin na zajmowanie się pacjentami, jako młody asystent został doceniony przez prof. Tadeusza Ostrowskiego, który zabierał go ze sobą do prywatnej lecznicy, gdzie wykonywał zabiegi operacyjne. Wiktor Bross asystował i przygotowywał narzędzia chirurgiczne, gdy prof. Ostrowski przeprowadzał zabiegi operacyjne w majątkach magnackich w okolicach Lwowa. Za tę pracę otrzymywał odpowiednie wynagrodzenie - było to dodatkowe źródło dochodów, które umożliwiało mu nie tylko zakup literatury zagranicznej, ale również w znacznym stopniu pomogło przy budowie domu w Poznaniu, na ulicy Ostroroga 31, w którym pod koniec lat 30. zamieszkali rodzice Wiktora (po przejściu Konstantego Brossa na emeryturę)¹⁶.

Cały okres pobytu we Lwowie związany jest nierozłącznie z ulicą Pijarów 4, przy której mieściła się Klinika Chirurgii. Wiktor Bross prowadził tam liczne badania doświadczalne i eksperymentalne współpracując ze starszymi kolegami i profesorami chirurgii (prof. H. Hilarowiczem, prof. T. Ostrowskim). Współpracował również i prowadził badania w Instytucie Farmakologii Doświadczalnej i w Katedrach Fizjologii, Patologii i Histologii, współpracując z pracownikami tych placówek. Prowadził również prace badawcze z asystentami II Kliniki Chorób Wewnętrznych prowadzonej przez prof. Renckie-go. Owocowało to licznymi publikacjami¹⁷. Chcąc się rozwijać i uzyskać stopień naukowy docenta, Wiktor Bross musiał wykazać się przede wszystkim pracą i zdolnościami naukowymi. Potrafił wykorzystać swoją znajomość języka niemieckiego, która była bardzo pomocna w pracy naukowej, a jednocześnie potrafił w bardzo dobry sposób dostosować się do realiów lwowskich, mimo że wychowany był w tradycji poznańskiej (zabór pruski), która zdecydowanie odbiegała od kultury Galicji i Lwowa (zabór austro-węgierski). Jako przystojny młody chirurg był wielokrotnie zapraszany na różne spotkania towarzyskie i bale, co ułatwiało nawiązanie wielu ciekawych znajomości¹⁸.

Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza był dosyć hermetyczną strukturą, gdzie przybysz z zewnątrz, bez miejscowych, wieloletnich czy też pokoleniowych koligacji rodzinnych, nie mógł liczyć na awans z poważania, tylko z własnej pracy. Ponieważ ¹⁵ Dr Marta Bross i prof. Tadeusz Bross - rozmowa, czerwiec 1999 r.

¹⁷    Bibliografia poz. 7,11-14.

¹⁸    Rozmowa z synową Małgorzatą Bross, 20 kwiecień 2006 r.