7648594981

100 KATOLICKIE UROCZYSTOŚCI Z A ATLANTYCKIE.

100 KATOLICKIE UROCZYSTOŚCI Z A ATLANTYCKIE.

p

za morza i wykrzesać z dusz żnej woli.

Dnia następnego w sali Operowej rozpoczęły się obrady pierwszego kongresu katolików' Stanów Zjednoczonych. Liczne się tu już poprzednio gromadziły synody biskupie i zjazdy duchowieństwa , z wyłączeniem atoli świeckiego żywiołu, który tym razem w ścieśnionych wystąpił szeregach, wysyłając na wiec katolicki 1500 delegatów". Prócz tego, mnóstwo widzów i ciekawych zalegało galerye. Najznakomitsi mężowie uczestniczyli w obradach. Sala ubrana była zielenią, oraz sztandarami Stanów i barwami Papieża. Kardynał Gibbons powitał zgromadzonych w swej arcybiskupiej siedzibie; na przewodniczącego wezwano imiennika i zapewne krewnego pierwszego tych stron apostoła, p. Lee CarroTla. Niepodobna tu wymienić wszystkich kwestyj, w dwudniowych omówionych naradach, wszystkich odczytanych rozpraw⁷, wniosków, adresów i rezolucyj. Między in-n}⁷nii, potomek cesarskiej rodziny, zamerykanizowany Bonaparte, miał odczyt o koniecznej niezawisłości Stolicy św., Arcybiskup Ireland ze zwykłym zapałem zamknął prace i obrady kongresu:

„Odnieście do waszych domów- święty zapał, który w⁷as tutaj zagrzewał, rozszerzajcie w^rszędy i powtarzajcie, iż punkt to wytyczny dla katolików⁷ Zjednoczonych Stanów. Nowe się pole działania przed świeckimi otwiera. Nadszedł dzień odda-wna wzywany, w którym katoliccy biskupi, kapłani i świeccy pospołu wstaną, mówiąc: Odtąd działać będziem, jako jeden mąż, zgodnie z prawidłami naszej wiary. Daremnie wmawiać będziemy w naszych współobywateli, iż mamy wiarę w sercu, jeśli życie nasze będzie z tą wiarą w niezgodzie. Każdy rok powinien naznaczyć nowy postęp katolicyzmu w tej krainie. Idźcie do domu, nie ab}⁷ tam zasypiać, lecz aby pracować, a błogosławieństwo Boże niechaj będzie z wami^u.

zna-

Program rezolucyj obejmow^rał wszechstronne potrzeby chwili, stwierdzając na początku, iż nie zachodzi żadna sprzeczność ani niezgoda między Kościołem katolickim, a konstytu-cyą państwa. „Gdyby ta ostatnia miała się kiedykolwiek