NAUKOWEGO I SPOŁECZNEGO. 129
razem dochodów, a 19*71% dochodów z majątku
„Dowiadujemy się dalej, że ponoszone przez Dzieła pobożne koszta kościelne, licząc już tutaj koszta obowiązkowe i koszta długoletnim zwyczajem wprowodzone, nie przenoszą w ogóle mówiąc, 4*40% wszystkich razem dochodów,
dochodów z majątku stałego. Co prawda, jedna okolica różni się nieraz w tej mierze od drugiej , i tak koszta te schodzą do 2*96 franków" w Piemoncie, a wzrastają aż do 20*84
6*81
21 0/
/o
fr. w Kampanii44.
„Dowiadujemy się nadto, że nieruchomy majątek „Dzieł pobożnych44 , oznaczonych na sumę 724.221,482, przynosi roczną rentę 45,776,528, obliczając tę rentę wedle stopy, która o wiele przewyższa zwyczajną stopę procentową44.
„Dowiadujemy się nakoniec, że począwszy od r. 1864,
stał}7 majątek „Dzieł pobożnych44 wzrósł o 46° a ogólne dochody wszelkiego rodzaju wzrosły o 60°
W dalszym ciągu ciekawrego swego sprawozdania, deputowany Constcintini przywodzi przyczyny, dla których większość komisja oświadczyła się stanowczo przeciw7 wszelkiego rodzaju likwidacyi majątków fundacyjnych:
„Państw7o młode, a które w przeciągu lat kilku pochłonęło, publicznym potrzebom zaradzając, dwa bardzo znaczne komin aj ątków\ nie mogłoby, mimo wszelkich starań, uniknąć podejrzenia, gdyby obecnie znowu ściągnęło rękę na fundusze ubogich, że ma na oku cele niezupełnie czyste a niezgodne z rzeczywistym interesem dobroczynności publicznej. Nie potrzeba mówić, jak bardzo takie przekonanie zaszkodziłoby opinii młodego królestwa, zwłaszcza wśród warstw uboższych".
"Własność „Dzieł pobożnych41, choć przeznaczona na publiczne cele dobroczynne i pod zarząd władzy poddana, wr równym przecież stopniu świętą jest i nienaruszalną, jak własność prywatna. Rozrządzać tą własnością przez prawo, jawnie sprzeciwiające się oczywistej woli dawców, byłoby prostym le-
e. p. t, xxv.
o
9
o