Chemiczne badania kryminalistyczne i toksykologiczne
TCA silnie wiążą się z tkankami (87-96%), co powoduje, że stężenie w tkankach jest znacznie wyższe niż we krwi. Metabolizowane są w wątrobie poprzez procesy demetylacji, N-oksydacji i hydroksylacji, a następnie ulegają sprzęgnięciu z kwasem glukuronowym. Charakterystyczne dla tej grupy leków jest to, iż ich metabolity (np. nortryptylina - metabolit amitryptyliny oraz dezypramina- metabolit imipraminy) również wykazują działanie farmakologiczne. Poziomy stężeń TCA we krwi w przypadkach zatruć wynoszą zwykle powyżej 1 pg/ml.
Tabela 2 Dawki dobowe oraz zakresy stężeń terapeutycznych i toksycznych wybranych leków psychotropowych ____
Nazwa leku |
Maksymalna dobowa dawka1 [mg] |
Okno terapeutyczne1 [mg] |
Stężenia terapeutyczne (krew)2 [pg/ml] |
Stężenia toksyczne (krew)2 [MB/ml| |
Amitryptylina |
300 |
150-200 |
0,05-0,2 |
0,5-2,0 |
Dezypramina |
200 |
100-150 |
0,075-0,25 |
0,5 |
Doksepina |
300 |
100-200 |
0,1-0,25 |
0,5-2,0 |
Imipramina |
300 |
150-200 |
0,045-0,15 |
0,4-0,5;L=2 |
Klomipramina |
300 |
150-200 |
0,05-0,15 |
0,4 |
Nortryptylina |
300 |
150-200 |
0,05-0,14 osocze3 |
0,2 osocze3 |
Opipramol |
300 |
150-200 |
b.d. |
0,115 osocze3 |
b.d. - brak danych; L - stężenie spotykane w przypadkach zatruć śmiertelnych * - stężenie wyjściowe w początkowym okresie
Wysokosprawna chromatografia cieczowa- aparatura oraz podstawy teoretyczne
Chromatografia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod instrumentalnych w chemii analitycznej, a w analizie związków organicznych zajmuje pozycję lidera. Zapewnia ona możliwość identyfikacji substancji oraz ich ilościowej analizy, nawet w niskich stężeniach w obecności innych związków.
Możliwość rozdzielania chromatograficznego substancji wynika z faktu, że poszczególne składniki próbki w niejednakowym stopniu ulegają podziałowi między dwie niemieszające się fazy, przy czym jedna z tych faz jest ruchoma (tzw. eluent), a druga stanowi nieruchome wypełnienie kolumny chromatograficznej (faza stacjonarna). Różnica we współczynnikach podziału (K) składników mieszaniny
Pużyński S. (1996) Leki psychotropowe. Podręczny poradnik terapii, Springer PWN, Warszawa
Uges D. R. A. (1996) Therapeutic and Toxic drug coneentrations, Buli Int. Assoc. ofForensic Toxicol., 26:1 (Suppl.)
Brandys J. (1999) Toksykologia - wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków