7880121019

LABORATORIUM POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH Temat: Badanie właściwości ruchowych pojazdów

1. WPROWADZENIE

1.1. Wskaźniki oceny manewrowości pojazdu

Pojazd powinien mieć możliwość istotnej zmiany kierunku ruchu na ograniczonej drodze. Jest to niezbędne podczas manewrowania w miejscach załadunku i wyładunku na niewielkich powierzchniach, na drogach miejskich charakteryzujących się dużą ilością (około 70%) zakrętów pod katem 90°. Jazda po łukach odbywa się w tzw. korytarzach, czyli obszarach powstających podczas pokonywania przez pojazd określonej drogi i kreślonych przez najbardziej zewnętrzne (najbardziej wysunięte) punkty obrysu pojazdu - przy uwzględnieniu zwisów, lub kreślone przez osie śladów kół zewnętrznych.

Grupę właściwości, charakteryzujących możliwość pojazdu do zmiany swego położenia (wg zadanego sposobu) na ograniczonej powierzchni w warunkach wymagających ruchu po trajektorii o dużej krzywiżnie z niewielką zmianą kierunku, w tym i na biegu wstecznym, nazywa się manewrowością. Manewrowość może być scharakteryzowana następującymi wskaźnikami oceny (rys.1):

Minimalny promień zawracania pojazdu Rmin. Odległość od środka obrotu do osi śladu opony zewnętrznego koła przedniego przy maksymalnych kątach obrotu kół kierowanych.

Zewnętrzny obrysowy (gabarytowy) promień zawracania R’_gab=R_gabmax. Odległość od środka obrotu najbardziej na zewnątrz leżącego punktu pojazdu (np. koło przednie, zderzak). R_gabmax=Rmin+A'

Wewnętrzny obrysowy (gabarytowy) promień zawracania R"_gab=Rgabmin. Odległość od środka obrotu najbardziej wewnątrz leżącego punktu pojazdu. R_gabmin=Rmin- A"

Promienie R™ (<12m), R_gabmax (<12,5m), Rgabmin (<5,3) charakteryzują powierzchnię niezbędna do manewrowania i skrętu pojazdu.

Szerokość korytarza ruchu, szerokość samochodu wg śladów kół skrajnych A"=B_P. Różnica największego i najmniejszego promienia osi śladów koła najbardziej oddalonego i najbliższego środka zawracania.

Gabarytowa szerokość korytarza ruchu A=B_gab. Różnica zewnętrznego i wewnętrznego promienia obrysu pojazdu. A" i A (<6,7) charakteryzują szerokość korytarza potrzebnego przy wykonywaniu dużych skrętów także możliwość ruchu w przejazdach o zadanej formy i wymiarach.

Jednostkowa siła napędowa F_nj podczas zawracania. Niezbędną do zawracania siłę określa się jako stosunek siły na kołach napędzanych do siły ciężkości podczas zawracania z promieniem minimalnym lub bliskim minimalnemu, a także z minimalną stabilną prędkością v_min= 5 km/h. Im mniejsza jest jednostkowa siła napędowa, tym mniejsze jest obciążenie silnika podczas zmiany z ruchu prostoliniowego na krzywoliniowy z ostrym zawracaniem.

Współczynnik wykorzystania siły przyczepności podczas zawracania. Współczynnikiem k_pi pojedynczego mostu napędowego podczas zawracania określa się stosunek sumarycznej siły działającej na obwodzie kół do potencjalnej możliwej siły przyczepności kół. Im mniejszy jest ten stosunek, tym wyższa jest potencjalna możliwość pojazdu do wykonania ostrego zawracania, tym mniejsze prawdopodobieństwo utraty manewrowości.

Siła na kole kierownicy Fu. Ten parametr jest mierzony przy płynnym skręcaniu kół kierowanych od położenia neutralnego do oporu w jedna i drugą stronę.

Złożoność realizacji kierowanego ruchu pojazdu na biegu wstecznym. Dla zespołu pojazdów przedkłada się dwa eksperymentalne wskaźniki manewrowości podczas jazdy na biegu wstecznym: długość drogi przejechanej przy unieruchomionym kole kierownicy do momentu złożenia się zespołu; liczba obrotów koła kierownicy na jednostkę drogi podczas kierowanego ruchu zestawu względem linii prostej.

Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 3