7880121022

LABORATORIUM POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH Temat: Badanie właściwości ruchowych pojazdów

- obrysowa szerokość korytarza ruchu:

^Bgob = Rgo_m nu* — Rgabnin

Minimalny promień zawracania przy prędkościach v<5km/h może być wyznaczony z zależności:

R«, = - ^L

sin 0_Hma

gdzie: 0Hmax- maksymalny kąt skrętu koła wewnętrznego.

Dla pojazdu trzyosiowego minimalny promień zawracania wynosi:

= (K + 0,5/„)^!+(i-0,5C)^!

gdzie: R - promień skrętu samochodu (od bieguna do osi podłużnej), l₀ - rozstaw kół, C - rozstaw osi kół mostu środkowego i tylnego.

Minimalny obrysowy promień zawracania R_gabmin oblicza się z uwzględnieniem zwisu nadwozia, czyli punktu najbliżej chwilowego środka obrotu.

Jednostkowa siła napędowa wynosi:

Fj=(R, + fG_TV)lG_l

gdzie: R_x wypadkowa siła reakcji podłoża w kierunku osi wzdłużnej, f - współczynnik oporu toczenia, Gth -ciężar ciągnika przypadający na oś środkową i tylną G_p - ciężar pojazdu( ciągnika i przyczepy).

Współczynnik wykorzystania przyczepności kół przy zawracaniu wylicza się oddzielnie dla każdego mostu:

_k ^

gdzie: Ri - składowe reakcji wzdłużnej, poprzecznej i pionowej, p - współczynnik przyczepności.

Siłę na kole kierownicy mierzy się za pomocą specjalnego przyrządu podczas zawracania z małymi prędkościami. Jako wskaźnik przyjmuje się wartość średnią z dwóch pomiarów podczas zawracania w prawo i zawracania w lewo: Fk=Fki+Fkp.

1.3. Wyznaczanie wskaźników manewrowości dla zespołu pojazdów

Przy projektowaniu zespołu pojazdów minimalne i gabarytowe promienie zawracania wylicza się analitycznie lub wyznacza graficznie. Na rys.4 pokazano schematy skrętu zestawu pojazd ciągnący-przyczepa i pojazd ciągnący-naczepa. Środek obrotu zespołu pojazdów wyznacza się jako punkt przecięcia osi przednich i tylnych kół. W przybliżeniu można przyjąć, że oś na której leży punkt obrotu pojazdu trójosiowego przechodzi prze środek odległości między mostami tylnymi. Położenie przyczepy (naczepy) ustala się następująco: ze środka sprzęgu kreśli się łuk o promieniu n , równy odległości osi zaczepu od osi obrotnicy przyczepy lub tylnej osi naczepy. Do tego łuku prowadzi się styczną przechodząca przez środek obrotu. Punkt A stycznej jest środkiem osi przedniej (mostu) przyczepy lub osi naczepy. W celu znalezienia położenia mostu tylnego przyczepy kreśli się łuk o promieniu r2 (rozstaw osi przyczepy, odległość przegubu od osi naczepy). Jeśli zespół posiada kilka przyczep, ich położenie podczas zawracania określa się w analogiczny sposób. W celu zmniejszenia szerokości korytarza ruchu należy zastosować większa liczbę osi kierowanych, co pokazano na przykładzie naczepy (rys.4-c).

Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 6