grafli jej przeciwnicy. Nie był to jednak wielki powód do zmartwienia - jak pisze dalej M. Komża, stanowiące namiastkę kina romanse ilustrowane fotografiami, ustąpiły miejsca telenoweli i znikły z rynku księgarskiego.
Nie był to jednak koniec poszukiwań. Dzisiaj przecież utrwaloną w kadrze rzeczywistość oglądamy nie tylko na kliszy, na ekranie w kinie lub telewizji. Możemy ją także zapisać, przetworzyć i odtworzyć przy pomocy komputera. W skróconej wędrówce przez dzieje doszliśmy w ten sposób do czasów nam współczesnych, do nowoczesnych technik ilustracyjnych. Czy pokorny braciszek z kamiennej wieży i grafik komputerowy mają coś wspólnego? Odpowiedź na to pytanie powinno poprzedzić krótkie przedstawienie nowych, elektronicznych metod zdobienia tekstu
III.
Trudno sprecyzować czym dokładnie jest ilustracja elektroniczna. Przez analogię do pojęcia książki elektronicznej (ang. e-book) należałoby podać jej kilka niezbędnych aspektów.
Ilustracja elektroniczna może być:
1) wierną, to znaczy bez zamierzonych zniekształceń, kopią zwykłej ilustracji,
2) przetworzoną w komputerze pracą w technice tradycyjnej,
3) utworzoną w całości w komputerze.
Zacznijmy od przypadków najmniej odbiegających od tradycyjnej książki, czyli od cyfrowej kopii. Za jej praprzodka należałoby uznać pierwszy, nieruchomy, obraz telewizyjny. Oryginał w procesie próbkowania (ang. digitaliza-tion) ulega rozkładowi na szereg obszarów o jednolitej barwie równej średniej barwie na próbkowanym w danej chwili kwadracie. Moduł otrzymanych w ten sposób siatek waha się od 1/3 mm (dla obrazów internetowych) do 0,085 mm dla obrazów przeznaczanych do poligrafii. Obraz cyfrowy różni się bardzo od oryginału:
- barwa jest inna i zależy od urządzeń kopiujących oraz odtwarzających,
- powiększenie nie prowadzi do obserwowania większej ilości detali,
- pojawiają się takie zniekształcenia jak mora (ang. moire), a w przypadku stosowania stratnej kompresji cyfrowej artefakty i efekt halo.
Popularne przeglądarki komputerowe obsługują około 85 formatów obrazów. Do najważniejszych należą: TIFF (ang. Tagged Image File Format) stosowany dla potrzeb poligrafii (najwierniej oddaje oryginał, lecz tworzy największe pliki), GIF (ang. Graphics Interchange Format) stosowany w przypadku grafik (pokazuje tylko 256, ale dowolnych, kolorów!) oraz JPG (ang.
9