8331763679

powierzchni różnych materiałów ortodontycznych stwierdziły, iż najniższą swobodną energię powierzchniową a tym samym adhezję S. mutans uzyskano dla stali nierdzewnej. Potwierdzenie powyższych wyników uzyskał Fournier i wsp. [Foumier i wsp. 1998] uzyskując najmniejsze przyleganie S. mutans do zamków metalowych w porównaniu do plastikowych czy ceramicznych i to w obecności śliny jak i jej braku. W podobnych badaniach Eliadesa i wsp. [Eliades 1995] oraz Lindla i wsp. [Lindel 2011] uzyskano sprzeczne wyniki uzyskując najniższą wartość swobodnej energii powierzchniowej dla mono- i polikrystalicznego tlenku glinu zamków ceramicznych. Wykazano ponadto, że nie tylko rodzaj materiału, ale i sam kształt zamków ma wpływ na przyleganie bakterii do powierzchni zamków [van Gastel i wsp. 2007], Nie można zapomnieć o materiałach pomocniczych stosowanych w ortodoncji, które również mają znaczący wpływ na tworzenie się biofilmu. W badaniach Garceza i wsp. [Garcez 2011] wykazano, iż na zamkach ligaturowanych przy pomocy ligatur elastycznych wzrost biofilmu jest dużo większy niż na zamkach ligaturowanych przy pomocy tradycyjnych ligatur stalowych. Ciekawych wyników dostarczają badania China [Chin 2007] analizujące wpływ czterech różnych ortodontycznych materiałów do cementowania na formowanie się biofilmu. Okazała się w nich, że najmniej skolonizowanym materiałem była chemoutwardzalna żywica kompozytowa, nieznacznie gorzej wypadł chemoutwardzany cement glassionomerowy, a najbardziej skolonizowane przez bakterie okazały się być cementy glassionomerowe modyfikowane żywicą i światłoutwardzane żywice kompozytowe. Liczne badania zostały także poczynione [Pathak i Sharma 2013, Peixoto i wsp. 2011] nad znacznym wpływem akrylowych płyt aparatów zdejmowanych na wzrost tworzenia się biofilmu bakteryjnego w jamie ustnej, oraz zauważono tendencję do częstszego występowania kamienia nazębnego przy stosowaniu aparatów zdejmowanych, a płytki bakteryjnej w przypadku aparatów stałych [Wites i wsp. 2003],

Jak widać na podstawie powyższych badań, w piśmiennictwie brak jednoznacznych wniosków, do którego materiału ortodontycznego adhezja bakterii jest najsłabsza. Wiele drobnych czynników wynikających zarówno z różnorodności materiałowej i fakturowej aparatów ortodontycznych jak zmieniającej się dynamiki środowiska jamy ustnej, może wpływać na wyniki badań. Dlatego też uzasadnione wydaje się być prowadzenie dalszych badań i uzyskanie najbardziej wiarygodnych wyników, pozwalających wybrać do leczenia ortodontycznego takie materiały, które ograniczają możliwość adhezji bakterii jamy ustnej i tworzenie biofilmu.

16