komplementarnej oraz sondy posiadającej jeden, najczęściej centralny, niekomplementarny nukleotyd nazywanej sondą mismatch (MM). Służy to zwiększeniu specyficzności sygnału po hybrydyzacji oraz umożliwia określenie wartości tła.
W celu przeprowadzenia eksperymentu z wykorzystaniem mikromacierzy, izoluje się RNA z komórek, które chce się przebadać, następnie z oczyszczonego RNA syntetyzuje się cDNA. Kolejnym etapem jest wyznakowanie cDNA znacznikiem fluorescencyjnym, a następnie poddanie hybrydyzacji z mikromacierzą. Cząsteczki badanego materiału wiążą się do komplementarnych sekwencji, którymi są sondy molekularne związane z płytką. Następnie skanuje się mi-kromacierz za pomocą odpowiedniego skanera fluorescencyjnego. W rezultacie otrzymuje się siatkę plamek fluorescencyjnych, oznaczających hybrydyzacje sekwencji komplementarnych do mikromacierzy, co identyfikuje geny, które ulegają ekspresji w badanej próbce. Ostatnim etapem jest analiza wyników za pomocą cyfrowej analizy obrazu. Na podstawie intensywności fluorescencji, dostaje się informację o poziomie ekspresji genów.
O
Rysunek 2.2: Przebieg eksperymentu mikromacierzowego do momentu uzyskania surowych danych. PRÓBKA—> znakowanie znacznikami fluorescencyjnymi —* hybrydyzacja —> skanowanie —* ilościowa analiza obrazu —> SUROWE DANE LICZBOWE Źródło: http://neurophilosophy.wordpress.com/2006/08/21/ reseachers-will-use-dna-microarrays-to-probe-for-autism-genes /