8565557760

122 Z ŻAŁOBNEJ KARTY

społeczno-oświatowy, żarliwy propagator kultury, honorowy członek Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, współpracownik wielu redakcji, zespołów naukowych i gremiów konsultacyjnych ¹.

Urodził się 12.3.1905 r. we wsi Damianice k. Bochni w wielodzietnej rodzinie kolejarskiej Pawła Korpały i Marii z Kmiecików. Wychowywał się w Bochni, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej (ludowej) i ukończył gimnazjum. Od najmłodszych lat ujawniał szerokie zainteresowania i żywy temperament społeczny. W gimnazjum bocheńskim uczestniczył aktywnie w zespołach samokształceniowych, krajoznawczych i w działalności harcerskiej. Rok przed maturą debiutował artykułami krajoznawczo-etnograficznymi o grodzisku historycznym w Łapczycy oraz o kapliczkach i krzyżach przydrożnych w ziemi bocheńskiej, zamieszczonymi w czasopiśmie krajoznawczym Orli Ldi z 1923 r. W latach 1924-1929 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podstawowy kierunek zainteresowań — filologię polską — poszerzył o studia historyczne oraz historii kultury i sztuki. Równolegle ze studiami prowadził ożywioną działalność społeczną: był członkiem Starszego Harcerstwa, Bratniej Pomocy Słuchachy UJ, działaczem Związku Polskiej 'Młodzieży Demokratycznej i Koła Polonistów UJ. Na łamach krakowskiego Kuriera Literac-ko-Naukowego z 1926 r. (znanego dodatku do Ilustrowanego Kuriera Codziennego) publikował artykuły okolicznościowe, w Ruchu Literackim z 1927 r. — przyczynki historyczno-literackie, w Silva Rerum (1927-1928) — szkice historyczno-bibliograficzne i bibliologiczne. W katowickim dzienniku Polska Zachodnia zamieszczał przeglądy nowości wydawniczych pt. Gawędy i refleksje i Listy z Krakowa oraz przedstawiał sylwetki krakowskich pisarzy w cyklu Kraków literacki.

Obok studiów i działalności publicznej zdobywał doświadczenie bibliotekarskie jako wolontariusz w Bibliotece Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie (1928). W tym też czasie (1927) zgłosił akces do Związku Bibliotekarzy Polskich i Towarzystwa Miłośników Książki. Nawiązane wówczas kontakty i przyjaźnie z wybitnymi przedstawicielami zawodu bibliotekarskiego (E. Kuntzem, A. Birkenmajerem, K. Dobrowolskim, J. Gryczem, A. Barem, W. Pociechą, K. Piekarskim) i literackiego (J. Wiktorem) odegrały istotną rolę w rozwoju Jego zainteresowań zawodowych i naukowych. W tematyce publikacji tego okresu ujawniły się podstawowe nurty późniejszych zainteresowań: historia literatury, bibliotekarstwo i bibliografia, problematyka oświatowo-pedagogiczna.

Jesienią 1929 r. J. Korpała podjął pracę w redakcji toruńskiego Dnia Pomorskiego, lecz z końcem roku wróciła do Krakowa. W marcu 1930 r. objął funkcję referenta prasowego i redaktora tygodnika Front Zachodni wydawanego przez Związek Obrony Kresów Zachodnich w Poznaniu. Lecz i tu nie zabawił długo. W czerwcu 1930 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął funkcję redaktora tygodnika Związku Strzeleckiego Strzelec, a w maju 1931 r. został instruktorem oświatowym w tymże Związku. W czerwcu tego roku ukończył studia polonistyczne uzyskując dyplom doktorski. W sierpniu zawarł związek małżeński z dr Franciszką Kalicińską, bibliotekarką Biblioteki Jagielońskiej.

Na łamach Strzelca i Pracy Strzeleckiej publikował artykuły dotyczące wychowania obywatelskiego, metodyki pracy świetlicowej i kulturalnej, przysposobienia rolniczego i kultury czytania. Kontakty z Poradnią Biblioteczną Związku Bibliotekarzy Polskich i wybitnymi jej działaczkami (W. Dąbrowską i E. Malinowską) umożliwiły J. Korpale i Jego żonie udział w opracowaniu selekcyjnej bibliografii adnotowanej Książka w bibliotece. Poznanie H. Radlińskiej i zaznajomienie się z programem Studium Pracy Społeczno-Oświatowej Wolnej Wszechnicy Polskiej wpłynęły na późniejszy proces kształtowania się poglądów J. Korpały na rolę i funkcje oświatowe bibliotek publicznych w Polsce powojennej.

Jako instruktor, a od 1935 r. kierownik Wydziału Wychowania Obywatelskiego Komendy Głównej Związku Strzeleckiego, oraz wychowanek Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej organizował liczne konkursy i obozy szkoleniowe dla kadry instruktorskiej, głównie wywodzącej się z grona nauczycieli, współpracował z Powszechnym Uniwersytetem Korespondencyjnym, uczestniczył w realizacji programu rządowej konferencji na temat kultury wsi (1936).

1

Wywiad B. Sordylowcj z doc. drem Józefem Korpałą wraz z bibliografią Jego prac z I. 1927-1979 zamieścił..Prz. Bibl." 1980 R. 48 z. 1 s. 3-17.