Wzrost stężenia CO w warunkach normalnych może nastąpić w związku z prowadzonymi robotami (przykładowo pracą lokomotywy o napędzie silnikiem Diesla lub prowadzonymi robotami strzałowymi) albo w związku z błędną czynnością (w wyniku której następuje np. otwarcie tamy wentylacyjnej w przekopie łączącym prąd świeżego powietrza z prądem powietrza zużytego).
W warunkach awaryjnych wzrost stężenia CO może nastąpić w wyniku wybuchu pyłu węglowego, metanu lub gazu pożarowego, albo pożaru egzo- lub endoge-nicznego.
Wartości progowe stężeń w przypadku CO są następujące [71]:
WGS[%] WGS[mg/m3) NDS[mg/m3]
0,002 50 20
Górnicze przepisy BHP zawierają jedynie wartość WGS[%] (pierwszą z podanych wartości). Przekroczenie wartości WGS w górnictwie może nastąpić zarówno w warunkach normalnych, jak i w warunkach awaryjnych. W niektórych gałęziach przemysłu (poza górnictwem) obowiązują zarówno wartości progowe NDS, jak i WGS (71]. Przy stężeniu czynnika szkodliwego S:
S < NDS, (4.5)
zagrożenie chorobowe znajduje się w fazie BZa, a praca z punktu widzenia obecnego stanu wiedzy medycznej jest nieszkodliwa. Gdy
S > NDS (4.6)
zagrożenie chorobowe przechodzi do fazy Zali i czas ekspozycji zaczyna odgrywać zasadniczą rolę w zależności od stężenia rozpatrywanego gazu, czyli czynnika szkodliwego.
Dalszymi poziomami bezpieczeństwa w omawianym przypadku są: profilaktyka
techniczna (PT) (np, wentylacja), kształtowanie osobowości (KO), kontrola pomiarowa (K) parametrów środowiska pracy i załogi oraz systemy alarmujące (SA) (np, oczujnikowanie wyrobisk).
Praca w zakresie S>NDS, bez stosowania ochron osobistych (00), zgodnie z pkt.4.2. byłaby dopuszczalna przy ścisłym przestrzeganiu kierowanego systemu zatrudnienia (KSZ), jednak polskie przepisy górnicze BHP nie przewidują takiej możliwości.
Podstawą wprowadzenia KSZ byłoby ustanowienie statystycznego progu
zachorowalności (SPZ), uwzględniającego zależność czasu dopuszczalnej
ekspozycji t od stężenia czynnika szkodliwego S, w postaci zależności
d
ana1 i tycznej