69494 Strona062 (2)

Na przykład wybuch może nastąpić w razie utworzenia się w powietrzu znacznych stężeń pyłu aluminiowego, drobnego proszku magnezowego lub stopu AM¹.

Stwierdzono, że dolna granica wybuchowości pyłu aluminiowego (o rozdrobnieniu 0,1—0,3//) wypada przy zawartości 40 mg/l powietrza², a proszku magnezowego — 25 mg/l³.

Również proszki metali zwilżone wodą mają w pewnych warunkach własności wybuchowe. Reakcja pomiędzy magnezem lub glinem a wodą przebiega ze znacznym wydzieleniem ciepła i utworzeniem dużej ilości gazów:

H₂0 + Mg = MgO + H₂ + 78 kcal.

W przeliczeniu na 1 g substancji reagujących wynosi to 1,86 kcal 1 530 cm^:l gazów.

Z danych tych wynika, że istnieją odpowiednie warunki do powstania wybuchu. Badania autora⁴ wykazały, że wybuch może być zrealizowany przy zostosowaniu impulsu początkowego o odpowiedniej sile.

Brak cząsteczkowego zetknięcia się pomiędzy utleniaczem (wodą) a paliwem, czyli niejednorodność układu, prowadzi jednak do tego, że taki układ posiada wprawdzie zdolność do wytworzenia wybuchu, ale równocześnie, jak tego dowiodły doświadczenia⁵, nie ma zdolności trwałego przenoszenia wybuchu.

Wybuch chloranu potasowego wykazujący znaczną silę kruszącą może zajść jedynie wtedy, jeśli chloran posiada znaczniejsze domieszki substancji palnych.

Rozkład samoczynny chloranu potasowego przebiega z wydzieleniem gazów, ale ilość ciepła wydzielana przy rozkładzie czystej soli (bez domieszek) jest tak nieznaczna (0,08 kcal/g), że jeśli nawet przy silnym impulsie zajdzie wybuch, to jego działanie niszczące będzie nieznaczne.

1.    K. K. Sn i t ko:    Tieorja wzrywczatycli wieszczeniu), cz I * H* *^z(*'

Artill. Akademii im. F. Dzierżynskowo, Leningrad I03«.

2.    N. A. S z i 11 i n g: Wzrywczatyje wieszczcstwa i »n<ir)a*cnlo boJitprlpO' sow, Oborongiz, Moskwa 1946.

3.    I. F. Blinów: Chloratnyje i pierchloratnyje wzrywrzuty)e wlcBZ-czestwa, Oborongiz, Moskwa 1941.

4.    A. F. Bieljajew i A. B. Nałbandjan: K wopronu o wtrywcza-tych swojstwach biezgazowych sistiem, DAN SSSlt 40, wyp :t, nlr ||;i, U)4*v

5.    A. Langhans: Nieożidannyje wzrywy. Z. Schless u Spr. lino

6.    F. Lentze, Zellen i Konen: Izgotowlenijt i twojstwu ro iuatiil

nych, oswietitielnych i udarnych sostawow, Z. Schless, u. Spr MM.:    nnj

\

1

Wybuch grozi również w razie obecności w powietrzu znacznych stężeń pyłów innych substancji palnych, na przykład węgla, węglowodanów, sproszkowanych lepiszcz itp. Szczegóły patrz B. Dolgow i D. Lcwickij: Wzrywczatost’ kamiennougolnoj pyli, Charków, 1933.

2

K. Mason: Ind. Eng. Chem., 29, nr 6, 626—31, 1937.

3

W. Krymów: Tiechnika biezopasnosti pri rabotie s magniewymi Hplawami, Oborongiz, Moskwa 1948.

4

***♦ A, Szidłowskij, ZPCh, XIX, wyp. 4. 371, 1946.

5

L. Medard: Mem. Poudres, 33, 491, 1951.